I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvurucu, idarenin cevap yazısı ve duruşma günü kendisine tebliğ edilmeden hakkındaki idari para cezasının iptali yönündeki talebinin reddine karar verildiğini belirterek, Anayasa'nın 36. maddesinde belirtilen adil yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüş, yeniden yargılanma talebinde bulunmuştur.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru, 11/1/2013 tarihinde Diyarbakır 5. Sulh Ceza Mahkemesi vasıtasıyla yapılmıştır. Dilekçe ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesi neticesinde Komisyona sunulmasına engel bir eksikliğin bulunmadığı tespit edilmiştir.

3. İkinci Bölüm İkinci Komisyonunca, 24/1/2014 tarihinde kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına, dosyanın Bölüme gönderilmesine karar verilmiştir.

4. Bölüm Başkanı tarafından 17/10/2014 tarihinde kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

5. Adalet Bakanlığının 17/11/2014 tarihli görüş yazısı 25/11/2014 tarihinde başvurucu vekiline tebliğ edilmiştir. Başvurucu, Bakanlık görüşüne cevaplarını içeren dilekçesini 10/12/2014 tarihinde sunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR

A. Olaylar

6. Başvuru formu ve eklerinde ifade edildiği şekliyle ve UYAP aracılığıyla erişilen bilgi ve belgeler çerçevesinde olaylar özetle şöyledir:

7. Başvurucu şirket adına kayıtlı 21 KA 527 plakalı araçta taşıma için belirlenen istiap haddinin üstünde yük taşındığının tespit edildiğinden bahisle 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 65. maddesinin birinci fıkrasının (b) ve (e) bentlerinin ihlal edildiği gerekçesiyle 23/7/2012 tarih ve 826263 sayılı tutanağa istinaden başvurucuya 7.124,00 TL idari para cezası verilmiştir.

8. Başvurucu, söz konusu cezaya karşı Diyarbakır 5. Sulh Ceza Mahkemesine, düzenlenen ceza tutanağının usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle başvuruda bulunmuştur. Başvuru üzerine Mahkeme, 7/8/2012 tarihinde tensip tutanağı düzenleyerek, duruşma gününü 15/11/2012 tarihi olarak belirlemiştir. Ancak duruşma günü taraflara tebliğ edilmemiştir.

9. Mahkeme, idarenin cevabi yazısı üzerine, 15/11/2012 tarih ve 2012/915 D. İş sayılı kararı ile başvurucunun talebini dosya üzerinden reddetmiştir.

10. Ret gerekçesinin ilgili kısmı şöyledir:

“Evrakların yapılan incelenmesinde; Tutanak tarihinde 21 KA 527 plakalı aracın periyodik muayene ayar ve denetimlerinde 2918 Sayılı KTK'nun 65/1-b-e (azami yüklü ağırlığı veya izin verilen azami yüklü ağırlığın %25'inin üzerinde aşmak) maddesini ihlal ettiği anlaşıldığından muterizin itirazının reddine karar vermek gerekmiş açıklanan nedenlerle aşağıdaki gibi hüküm kurulmuştur.”

11. Başvurucu, anılan karara karşı Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesine itiraz etmiştir. İtiraz dilekçesi incelendiğinde, başvurucunun idarenin cevabi yazısından haberdar olduğu görülmektedir.

12. Diyarbakır 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 5/12/2012 tarih ve 2012/330 D. İş sayılı kararıyla başvurucunun itirazı reddedilmiştir.

13. Ret gerekçesi şöyledir:

“…2918 sayılı Yasa’nın incelenmesinden; Emniyet Müdürlüğü Trafik Zabıta personelinin bu yasada yazılı tüm trafik suçlarını işleyenler hakkında yasal işlem yapabileceği açıktır. Ancak Karayolları Genel Müdürlüğü ve Ulaştırma Bakanlığı yetkili personelinin kendi faaliyet alanı içerisinde kalan bir kısım ihlaller için yetki tanınmıştır. 2918 Sayılı Yasa’nın 65. maddesine aykırılık halinde Ulaştırma Bakanlığının da Emniyet Müdürlüğü Trafik Zabıtasının da yetkisi bulunmaktadır. İtiraz edene ait aracın Sanayi Ticaret Bakanlığına ait Ölçüler ve Ayarlar Şubesinden ve kantarda usulüne uygun olarak tartıldığı, kantar ağırlığının 52200 kg olduğu, 26200 kg fazlalığının bulunduğu ruhsatının da incelenmesinden anlaşılmıştır. Verilen idari para cezasının işleten ile gönderen aynı kişi olduğundan miktar yönünden de yasaya uygun olduğu anlaşılmıştır.

Diyarbakır 5 Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/915 D. İş sayılı kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından itiraz eden vekilinin idari para cezasına itirazın reddine ilişkin kararına itirazının reddine karar vermek gerekmiş aşağıdaki hüküm kurulmuştur.”

14. Ret kararı, başvurucuya 31/12/2012 tarihinde tebliğ edilmiştir.

15. Bireysel başvuru 11/1/2013 tarihinde yapılmıştır.

B. İlgili Hukuk

16. 2918 sayılı Kanun'un 65. maddesinin ilgili kısmı şöyledir:

 “Araçların yüklenmesinde, yönetmeliklerle belirlenen ölçü ve esaslara aykırı olarak;

 …

 b) Azami yüklü ağırlığın veya izin verilen azami yüklü ağırlığın aşılması,

 …

 e) Tehlikeli ve zararlı maddelerin gerekli izin ve tedbirler alınmadan taşınması,

 …

 yasaktır.

 Birinci fıkranın (b) bendine uymayarak;

 …

 e) % 25'in üzerinde fazla yüklemelerde 3.000 Türk Lirası,

 …

İşleten ve gönderenlere ayrı ayrı idarî para cezası verilir.”

17. 13/03/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 27. maddesinin (4) numaralı fıkrası şöyledir:

 “Başvuru dilekçesinde, idari yaptırım kararına ilişkin bilgiler, bu karara karşı ileri sürülen deliller açık bir şekilde gösterilir. Dilekçede ayrıca, başvurunun süresinde yapılmasını engelleyen mücbir sebep dayanaklarıyla gösterilir.”

18. 5326 sayılı Kanun'un “Başvurunun incelenmesi” kenar başlıklı 28. maddesinin ilgili fıkraları şöyledir:

“…

(4) Mahkeme, başvuruda bulunan kişilere cevap dilekçesinin bir örneğini tebliğ eder; talep üzerine veya re'sen tarafları çağırarak belli bir gün ve saatte dinleyebilir. Dinleme için belirlenen günle tebligatın yapılacağı gün arasında en az bir haftalık zaman olmasına dikkat edilir. Dinleme sırasında taraflar veya avukatları hazır bulunur. Mazeretsiz olarak hazır bulunmama, yokluklarında karar verilmesine engel değildir. Bu husus, tebligat yazısında açıkça belirtilir.

…

(6) Dinlemede sırasıyla; hazır bulunan başvuru sahibi ve avukatı, ilgili kamu kurum ve kuruluşunun temsilcisi, varsa tanıklar dinlenir, bilirkişi raporu okunur, diğer deliller ortaya konulur.

(7) Mahkeme, ilgilileri dinledikten ve bütün delilleri ortaya koyduktan sonra aleyhinde idarî yaptırım kararı verilen ve hazır bulunan tarafa son sözünü sorar. Son söz hakkı, aleyhinde idarî yaptırım kararı verilen tarafın kanunî temsilcisi veya avukatı tarafından da kullanılabilir. Mahkeme son kararını hazır bulunan tarafların huzurunda açıklar…”

19. 18/7/1997 tarihli ve 23053 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Karayolları Trafik Yönetmeliği’nin 161. maddesinin ilgili kısmı şöyledir:

 “Karayolları Trafik Kanununda yazılı trafik suçlarını işleyenler hakkında;

a) Emniyet Genel Müdürlüğünün;

1) Trafik zabıtası personeli, …, tarafından suç veya ceza tutanağı düzenlenir…”

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

20. Mahkemenin 7/5/2015 tarihinde yapmış olduğu toplantıda, başvurucunun 11/1/2013 tarihli ve 2013/1020 numaralı bireysel başvurusu incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları

21. Başvurucu, 5326 sayılı Kanun’un 28. maddesinin (4) numaralı fıkrasına göre Mahkemenin, cevap dilekçesinin bir örneğini kendisine tebliğ etmesi gerektiği halde tebliğ etmediğini, bu nedenle Diyarbakır İl Emniyet Müdürlüğünün dava dosyasına sunduğu cevap dilekçesine karşı herhangi bir beyanda bulunamadığını, ayrıca Diyarbakır 5. Sulh Ceza Mahkemesince 15/11/2012 tarihi olarak belirlenen duruşma gününün de kendisine bildirilmediğini belirterek, Anayasa’nın 36. maddesinin ihlal edildiğini ileri sürmüş ve yargılamanın yenilenmesi talebinde bulunmuştur.

B. Değerlendirme

22. Başvurucu, idarenin cevap yazısı ve duruşma günü kendisine tebliğ edilmeden karar verildiğini ileri sürmüştür. Başvurucunun iddialarının esas itibariyle Anayasa’nın 36. maddesinde düzenlenen adil yargılanma hakkının unsurları olan silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkelerinin ihlaline ilişkin olduğu anlaşılmaktadır. Başvurucu, bu yöndeki iddiasını davalı idarenin cevaplarına karşı savunma yapmasına imkân verilmemesi bağlamında dile getirmiştir. Bu nedenlerle, başvurucunun iddia ettiği koşullar ve iddialarını dile getirme biçimi dikkate alınarak somut başvuru, adil yargılanma hakkının belirtilen unsurları çerçevesinde incelenmiştir.

23. Başvurucu, idarenin cevap dilekçesinin kendisine tebliğ edilmediğini, duruşma açılması kararı verilmesine rağmen bu karardan daha sonra vazgeçildiğini, bu nedenlerle savunma imkânından mahrum kaldığını belirterek, Anayasa’nın 36. maddesinde belirtilen adil yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

24. Adalet Bakanlığı görüşünde, adil yargılama hakkında yer alan güvencelerden birinin de silahların eşitliği ilkesi olduğu, bu ilke gereği davanın taraflarından birinin diğeri karşısında zayıf duruma düşürülmemesi gerektiği, somut başvuruda tebliğ edilmesi gereken belgeler tebliğ edilmiş olsaydı başvurucunun hangi ilave tezleri ileri süreceğine ilişkin açıklamada bulunmadığı, bu durumun silahların eşitliği ilkesinin ihlal edilip edilmediği incelenirken göz önünde bulundurulması gerektiği yönünde beyanlarda bulunmuştur.

25. Başvurucu, başvuru formundaki iddiaları tekrarlamış duruşma açılmamasını değil, duruşma açılması kararı verilmesine rağmen bu karardan sonradan vazgeçilmesinin ihlal teşkil ettiğini ileri sürmüştür.

26. Anayasa Mahkemesi, Anayasa’nın 36. maddesi uyarınca inceleme yaptığı birçok kararında, ilgili hükmü, Sözleşme’nin 6. maddesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) içtihadı ışığında yorumlamak suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin (Sözleşme) lafzi içeriğinde yer alan ve AİHM içtihadıyla adil yargılanma hakkının kapsamına dâhil edilen silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkesi gibi ilke ve haklara, Anayasa’nın 36. maddesi kapsamında yer vermektedir (Güher Ergun ve Diğerleri, B. No: 2012/13, 2/7/2013, § 38).

27. “Hakkaniyete uygun yargılanma”nın temel unsuru, yargılamanın “çelişmeli” olması ve taraflar arasında “silahların eşitliği”nin sağlanmasıdır (Benzer yöndeki AİHM kararı için bkz. Rowe ve Davis/Birleşik Krallık [BD], B. No: 28901/95, 16/2/2000, § 60). Adil yargılanma hakkının unsurlarından olan çelişmeli yargılama ilkesi taraflara dava malzemesi hakkında bilgi sahibi olma ve yorum yapma hakkının tanınmasını ve bu nedenle tarafların yargılamanın bütününe aktif olarak katılmasını gerektirmektedir. Bu anlamda, mahkemece tarafların dinlenilmemesi, taraflara delillere karşı çıkma imkânı verilmemesi, yargılama faaliyetinin hakkaniyete aykırı hale gelmesine neden olabilecektir (Benzer yöndeki AİHM kararı için bkz. Ruiz-Mateos/İspanya, § 63; Feldbrugge/Hollanda, B. No. 8562/79, 29/05/1986, § 44).

28. Silahların eşitliği ilkesinin tamamlayıcısı olan çelişmeli yargılama ilkesi, kural olarak bir hukuk ya da ceza davasında tüm taraflara, gösterilen kanıtlar ve sunulan görüşler hakkında bilgi sahibi olma ve bunlarla ilgili görüş bildirebilme imkânı vermektedir (Benzer yöndeki AİHM kararları için bkz. J.J./Hollanda, B. No: 9/1997/793/994, 27/3/1998, § 43; Vermeulen/Belçika, B.No: 19075/91, 20/2/1996, § 33).

29. Adil yargılanma hakkının unsurlarından biri de silahların eşitliği ilkesidir. Silahların eşitliği ilkesi davanın taraflarının usuli haklar bakımından aynı koşullara tabi tutulması ve taraflardan birinin diğerine göre daha zayıf bir duruma düşürülmeksizin iddia ve savunmalarını makul bir şekilde mahkeme önünde dile getirme fırsatına sahip olması anlamına gelir (Yaşasın Aslan, B. No: 2013/1134, 16/5/2013, § 32).

30. Genel anlamda hakkaniyete uygun bir yargılamanın yürütülebilmesi için silahların eşitliği ve çelişmeli yargılama ilkeleri ışığında taraflara tanık delili de dâhil olmak üzere delillerini sunma ve inceletme noktasında da uygun imkânların tanınması gerekir. Bu anlamda, delillere ilişkin dengesizlik veya hakkaniyetsizlik iddiaları da yargılamanın bütünü ışığında değerlendirilecektir (Yüksel Hançer, B. No. 2013/2116, 23/1/2014, § 19). Bu bakımdan, daha önce ulaşılamayan bilgi ve belgelere üst yargılama aşamasında ulaşılmış ve bunlara karşı iddia ve itirazlar dile getirilmiş ise silahların eşitliği ilkesi ihlal edilmiş sayılmayabilir. Anayasa Mahkemesinin bireysel başvuru kapsamındaki görevi, somut olayın usul kurallarına uygunluğunu denetlemek değil, adil yargılanma hakkı kapsamındaki güvencelerin somut olayda ihlal edilip edilmediğini denetlemektir.

31. Başvuru formu ve ekli belgeler ile dosya kapsamından; 23/7/2012 tarihinde Diyarbakır İli 75 Metrelik Yol Lunapark Kavşağında yapılan uygulamada durdurulan 21 KA 527 plakalı aracın aşırı yüklü olduğunun görülmesi üzerine, aracın yapılan tartımı sonucunda mevzuatta belirtilen azami yüklü ağırlığın aşıldığı gerekçesiyle 2918 sayılı Kanun’un 65. maddesine istinaden, 826263 seri numaralı ‘idari para cezası karar tutanağı’ düzenlendiği anlaşılmaktadır. Tutanakta; aracın cinsi, rengi ve plakası, kabahatin işlendiği yer, hangi kabahatin işlendiği, tutanağı düzenleyen görevlinin ad ve soyadı ile sicil numarası ve ceza tutarı ile ilgili bilgiler yer almaktadır. Tebliğ evrakından, bu tutanağın başvurucuya tebliğ edildiği ve başvurucunun bu tutanağın tebliği ile hakkındaki idari para cezasından haberdar olduğu görülmektedir.

32. Diyarbakır İl Emniyet Müdürlüğü tarafından Mahkemeye gönderilen cevap yazısında, trafik uygulamasında durdurulan 21 KA 527 plakalı aracın azami yüklü ağırlığını aştığı gerekçesiyle 2918 sayılı Kanun’un 65. maddesine istinaden, 826263 seri numaralı ‘idari para cezası karar tutanağı’ düzenlendiği belirtilmiş, tartıma dayanak belge (kantar fişi) ile idari para cezasını kesmeye yetkili olduklarına dair emsal mahkeme kararları yazı ekinde gönderilmiştir.

33. Mahkemenin, önce tarafları dinlemeye karar vermesi ve sonradan bu kararından vazgeçmesi bir özensizliği göstermekte ise de, dinleme gününün taraflara tebliğ edilmediği ve kararın dosya üzerinden verildiği anlaşılmaktadır.

34. Diyarbakır İl Emniyet Müdürlüğünün cevabi yazısının ‘idari para cezası karar tutanağı’ içeriğinde belirtilenlerden başka başvurucunun bilgisi dâhilinde olmayan ek açıklamalar içermediği, ‘idari para cezası karar tutanağı’nın iptaline yönelik başvuru dilekçesinde de bu açıklamalara gerekli itirazların yapıldığı, başvurucu tarafından, aracın belirtilen tarihte o güzergâhta yük taşımadığına dair bir iddianın ileri sürülmediği görülmektedir. Diğer yandan, idarenin cevap yazısının ekindeki kantar fişi ile emsal mahkeme kararlarının da üst yargılama aşamasında öğrenildiği, dilekçede bunlara yönelik gerekli itirazların ileri sürüldüğü ve “itirazın reddi” kararında bu iddiaların tartışıldığı anlaşılmaktadır.

35. Açıklanan nedenlerle, çelişmeli yargılama ve silahların eşitliği ilkelerinin ihlal edildiğine ilişkin başvuruda bir ihlalin olmadığının açık olduğu anlaşıldığından, başvurunun “açıkça dayanaktan yoksun olması” nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle, başvurunun “açıkça dayanaktan yoksun olması” nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA, yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde bırakılmasına, 7/5/2015 tarihinde OY BİRLİĞİYLE karar verildi.