GİZLİLİK TALEBİ KABUL

I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, öldürülme veya kötü muameleye maruz kalma riski bulunan ülkeye sınır dışı kararı verilmesi nedeniyle kötü muamele yasağının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 29/1/2015 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvurucu, Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün (İçtüzük) 73. maddesi uyarınca sınır dışı edilme işleminin yürütmesinin tedbiren durdurulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

4. İkinci Bölüm Üçüncü Komisyonunca tedbir talebinin Bölüm tarafından karara bağlanması gerekli görüldüğünden İçtüzük'ün 73. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

5. Bölüm tarafından ilk olarak 13/2/2015 tarihinde tedbir talebinin reddine karar verilmiştir.

6. Bölüm tarafından 10/6/2015 tarihinde, dosyaya sonradan eklenen bilgi ve belgeler dikkate alınarak tedbir talebinin kabulüne ve sınır dışı işleminin durdurulmasına karar verilmiştir.

7. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

8. Başvuru belgelerinin bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına (Bakanlık) gönderilmiştir. Bakanlık, görüşünü sunmuştur.

9. Başvurucu, Bakanlığın görüşüne karşı süresinde beyanda bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR

10. Başvuru formu ve eklerinde ifade edildiği şekliyle olaylar özetle şöyledir:

11. Başvurucu, 1980 doğumlu olup İran İslam Cumhuriyeti vatandaşıdır.

12. Başvurucu, ülkesinde görülmekte olan bir davada yasa dışı örgütler aleyhine tanıklık yaptığı gerekçesiyle yaşamının tehdit altında olduğunu ileri sürerek 17/8/2013 tarihinde Türkiye'ye giriş yapmıştır.

13. Başvurucu, aynı gerekçeyle 12/11/2013 tarihinde Ankara Valiliğine başvurarak uluslararası koruma talebinde bulunmuştur.

14. Adıyaman Valiliği Göç İdaresi Müdürlüğünün (Adıyaman Göç İdaresi) 17/7/2014 tarihli kararıyla uluslararası koruma talebi sonuçlanıncaya kadar bulunması gereken adresi terk ettiği gerekçesiyle başvurucunun sınır dışı edilmesine karar verilmiştir.

15. Anılan sınır dışı kararının iptali için başvurucu tarafından açılan dava, Şanlıurfa 1. İdare Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli kararıyla reddedilmiştir.

16. Bu karar başvurucuya 15/1/2015 tarihinde tebliğ edilmiş ve 29/1/2015 tarihinde bireysel başvuruda bulunulmuştur.

17. Anayasa Mahkemesi tarafından 13/2/2015 tarihinde başvurucunun sınır dışı işleminin durdurulmasına ilişkin tedbir talebi reddedilmiştir (M.A.G.J. [TK], B. No: 2015/1832, 13/2/2015).

18. Anayasa Mahkemesi tarafından sonradan ortaya çıkan gelişmelerle Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği (BMMYK) tarafından 20/4/2015 tarihinde başvurucuya mülteci statüsü verilmesi birlikte değerlendirilerek 10/6/2015 tarihinde sınır dışı işleminin tedbiren durdurulmasına karar verilmiştir (M.A.G.J).

19. BMMYK tarafından başvurucunun güvenli üçüncü ülke olarak değerlendirilen Amerika Birleşik Devletlerine (ABD) yerleştirilmesine karar verilmiştir. Bu gelişme sonrasında başvurucu 23/11/2016 tarihli dilekçesiyle bireysel başvurusundan feragat etmiştir.

20. Başvurucu; anılan dilekçesinde Adıyaman Göç İdaresine Türkiye'den ayrılmak üzere başvuru yaptığını, ABD'ye gidiş uçak biletinin alındığını ve çıkış işlemlerinin tamamlanabilmesi ve ülkeden ayrılabilmesi amacıyla başvurusundan feragat ettiğini belirtmiştir.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

21. Mahkemenin 1/2/2017 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları

22. Başvurucu, sınır dışı edilmesi hâlinde ülkesi İran'da yaşamı ile maddi ve manevi varlığının tehlikeye düşebileceğini belirterek yaşam hakkının, işkence ve kötü muamele yasağının ve adil yargılanma hakkının ihlal edileceğini ileri sürmüş; adli yardım, kamuya açık belgelerde kimliğinin gizli tutulması ve sınır dışı işleminin yürütmesinin tedbiren durdurulması taleplerinde bulunmuştur.

B. Değerlendirme

23. 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un “Kararlar” kenar başlıklı 50. maddesinin (5) numaralı fıkrası şöyledir:

 “Davadan feragat hâlinde, düşme kararı verilir.”

24. İçtüzük'ün “Düşme kararı” başlıklı 80. maddesinin (1) ve (2) numaralı fıkraları şöyledir:

“(1) Bölümler ya da komisyonlarca yargılamanın her aşamasında aşağıdaki hallerde düşme kararı verilebilir:

a) Başvurucunun davadan açıkça feragat etmesi

 …

(2) Bölümler ya da Komisyonlar; yukarıdaki fıkrada belirtilen nitelikteki bir başvuruyu, Anayasanın uygulanması ve yorumlanması veya temel hakların kapsamının ve sınırlarının belirlenmesi ya da insan haklarına saygının gerekli kıldığı hâllerde incelemeye devam edebilir."

25. Başvuru konusu olayda başvurucunun sınır dışı edilmesi hâlinde yaşamı ile maddi ve manevi bütünlüğünün tehlikeye düşeceği ileri sürülmüştür. Anayasa Mahkemesi tarafından, başvurunun değerlendirme sürecinde sınır dışı etme işleminin gerçekleştirilmesi,telafisi imkânsız sonuçlara neden olabileceğinden başvurunun esası hakkında bir karar verilene kadar sınır dışı etme işleminin tedbiren durdurulmasına karar verilmiştir (bkz. § 6).

26. Başvurucu 23/11/2016 tarihinde, Anayasa Mahkemesine yaptığı bireysel başvurudan feragat etmiş (bkz. § 19) ve Türkiye'den kendi rızasıyla ayrılarak BMMYK tarafından yerleştirilmesine karar verilen ABD'ye gideceğini belirtmiştir (bkz. § 20). Başvurucunun BMMYK tarafından güvenli üçüncü ülke olarak değerlendirilen ABD'ye yerleştiriliyor olması karşısında başvuruya konu sınır dışı etme kararının uygulanma ihtimali ortadan kalkmıştır. Somut olayda başvurudan feragat edilmesine rağmen başvurunun incelenmesine devam edilmesini gerektiren bir husus da bulunmamaktadır.

27. Açıklanan nedenlerle başvurucunun başvurudan feragat ettiği anlaşıldığından başvurunun kabul edilebilirlik şartları yönünden incelenmeksizin feragat nedeniyle düşmesine karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurucunun kamuya açık belgelerde kimliğinin gizli tutulması talebinin KABULÜNE,

B. Başvurunun bireysel başvurudan feragat nedeniyle DÜŞMESİNE,

C. Başvuru kapsamında uygulanan tedbirin SONLANDIRILMASINA,

D. Yargılama giderlerinin tahsilinin başvurucunun mağduriyetine neden olacağı anlaşılmakla 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 339. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca başvurucunun yargılama giderlerini ödemekten tamamen MUAF TUTULMASINA,

E. Kararın bir örneğinin İçişleri Bakanlığı Göç İdaresi Genel Müdürlüğüne GÖNDERİLMESİNE 1/2/2017 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.