I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, uzun süren yargılama nedeniyle makul sürede yargılanma hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Başvurucuların da aralarında yer aldığı bir kısım şüpheli hakkında Konya Cumhuriyet Başsavcılığının 27/9/2010 tarihli iddianamesiyle tefecilik, suç işlemek amacıyla örgüt kurma, 10/7/1953 tarihli ve 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanun’a muhalefet ve sair suçlardan kamu davası açılmıştır.

3. Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesince görülen yargılama sonunda başvurucuların tefecilik suçundan hapis cezasıyla cezalandırılmalarına 3/6/2015 tarihinde karar verilmiştir. Başvurucu Fatih Ildırar hakkında ayrıca 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan 2 ay 15 gün hapis ve 1.000 TL adli para cezasına hükmedilmiştir.

4. Yargıtay 6. Ceza Dairesi başvurucular hakkında tefecilik suçundan verilen kararın onanmasına, kararın başvurucun Fatih Ildırar hakkında 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan verilen hapis cezasına ilişkin kısmın ise bozulmasına 4/2/2020 tarihinde karar verilmiştir.

5. Başvurucun Fatih Ildırar yönünden verilen bozma kararı üzerine yargılamanın bireysel başvuru tarihi itibarıyla derdest olduğu anlaşılmıştır.

6. Başvurucular nihai kararı 27/2/2020 tarihinde öğrendikten sonra 9/3/2020 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

7. Komisyon, başvurucuların adil yargılanma hakkı kapsamındaki makul sürede yargılanma hakkının ihlal edildiği iddiaları dışındaki ihlal iddialarının kabul edilemez olduğuna, anılan şikâyetin kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar vermiştir.

II. DEĞERLENDİRME

8. Başvurucular, yargılamanın uzun sürmesi nedeniyle makul sürede yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

9. Anayasa Mahkemesi, olay ve olguları somut başvuru ile benzer nitelikte olan Veysi Ado ([GK] B. No: 2022/100837, 27/4/2023) kararında uygulanacak anayasal ilkeleri belirlemiştir. Bu çerçevede Anayasa Mahkemesi 9/1/2013 tarihli ve 6384 sayılı Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine Yapılmış Bazı Başvuruların Tazminat Ödenmek Suretiyle Çözümüne Dair Kanun'un geçici 2. maddesinde 28/3/2023 tarihli ve 7445 sayılı Kanun'un 40. maddesi ile yapılan değişikliğe göre 9/3/2023 tarihi (bu tarih dâhil) itibarıyla derdest olan, yargılamaların makul sürede sonuçlandırılmadığı iddialarıyla yapılan başvurulara ilişkin olarak Tazminat Komisyonuna başvuru yolu tüketilmeden yapılan başvurunun incelenmesinin bireysel başvurunun ikincil niteliği ile bağdaşmayacağı neticesine varmıştır. Somut başvuruda, anılan kararda açıklanan ilkelerden ve ulaşılan sonuçtan ayrılmayı gerektiren bir durum bulunmamaktadır.

10. Açıklanan gerekçelerle başvurunun diğer kabul edilebilirlik koşulları yönünden incelenmeksizin başvuru yollarının tüketilmemesi nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun başvuru yollarının tüketilmemesi nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. Yargılama giderlerinin başvurucular üzerinde BIRAKILMASINA 2/4/2024 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.