I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, ceza mahkemesi kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun süre yönünden reddedilmesi nedeniyle mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Komisyonca adil yargılanma hakkı kapsamındaki mahkemeye erişim hakkı dışındaki şikâyetlerin kabul edilemez olduğuna, anılan hakka ilişkin şikâyetin kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

3. Başvurucu hakkında Ankara Batı Cumhuriyet Başsavcılığının 15/3/2019 tarihli iddianamesi ile şikâyetçi K.K.ya yönelik kasten yaralama suçundan cezalandırılması istemiyle Ankara Batı 1. Asliye Ceza Mahkemesinde kamu davası açılmıştır. 11/4/2019 tarihli tek celsede tamamlanan yargılama sırasında şikâyetçi K.K.nın davaya katılan olarak kabulüne ve başvurucuya atılı suçun kasten öldürme suçuna teşebbüsü oluşturabileceği değerlendirilerek bu suç yönünden ağır ceza mahkemesince yargılama yapılmak üzere görevsizlik kararı verilmiştir.

4. Anılan karar üzerine Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesinde (Mahkeme) yapılan yargılama sonucunda Mahkemenin 22/8/2019 tarihli kararıyla başvurucunun kasten öldürme suçuna teşebbüsten 8 yıl 4 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir.

5. Başvurucu ve katılanın istinaf talepleri üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin (Daire) duruşma açarak yaptığı inceleme sonucunda 28/2/2019 tarihinde Mahkeme kararının kaldırılmasına, başvurucu hakkında atılı suçtan verilen temel cezadan suçun teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle yapılan indirim oranı farklı belirlenerek ve suçun haksız tahrik altında işlendiği kabul edilerek cezadan haksız tahrik nedeniyle de indirim yapılmak suretiyle 8 yıl 1 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiştir. Anılan karar duruşmada hazır bulunan başvurucu ve katılan ile vekillerine tefhim edilmiştir.

6. Daire kararının başvurucunun ve katılanın vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesi 7/7/2020 tarihinde başvurucu vekilinin temyiz isteminin süre yönünden reddine karar vermiş, katılan vekilinin temyiz istemiyle sınırlı olarak yapılan inceleme sonucunda temyiz itirazını esastan reddetmiştir. Ret gerekçesi şu şekildedir:

"Sanık hakkında Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 29/11/2019 gün ve 2019/2863 E. 2019/2425 K. sayılı kararıyla yapılan inceleme neticesinde verilen karar karşı sanık müdafiinin süresinde süre tutum dilekçesi verdiği, sanık müdafiinin süresinde süre tutum dilekçesi vermesine rağmen gerekçeli kararın kendisine e-tebligat yoluyla 16.12.2019 tarihinde gönderildiği, tebligatın 18.12.2019 tarihinde okunmak suretiyle tebliğ edildiği, tebliğinden itibaren başlayan 7 günlük yasal süre geçtikten sonra gerekçeli temyiz dilekçesi verdiği, süre tutum dilekçesinin 5271 sayılı CMK’nin 294/1 ve 295/1 maddeleri uyarınca temyiz sebepleri içermediğinden 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir."

7. Başvurucu 6/8/2020 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

8. Bireysel başvuru sonrasında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 9/9/2020 tarihli ve 2020/73018 sayılı yazı ile başvurucu yönünden Yargıtay 1. Ceza Dairesince verilen temyiz isteminin reddi kararına karşı başvurucu vekilinin temyiz isteminin süresinde kabul edilerek ret kararının kaldırılmasına ve başvurucu vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda da temyiz incelemesi yapılmasına ilişkin lehe itiraz kanun yoluna müracaat etmiştir. 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesi uyarınca inceleme yapan Yargıtay 1. Ceza Dairesi, itirazı yerinde görmeyerek dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna (Kurul) göndermiştir.

9. Kurul 11/11/2021 tarihinde, başvurucu vekilinin temyiz dilekçesinin süresinde olduğu gerekçesiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin başvurucu vekilinin temyiz isteminin süre yönünden; katılan vekilinin temyiz itirazlarının esastan reddine ilişkin kararının kaldırılmasına ve başvurucu vekilinin temyiz dilekçesi de gözönünde bulundurularak yeniden temyiz incelemesi yapılmak üzere dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar vermiştir.

10. Yargıtay 1. Ceza Dairesi 12/4/2022 tarihinde, başvurucu vekilinin temyiz itirazlarını da dikkate alarak yaptığı inceleme sonucunda katılan ve başvurucu vekillerinin temyiz itirazlarının esastan reddiyle hükmün onanmasına karar vermiştir.

II. DEĞERLENDİRME

11. Başvurucu, gerekçeli temyiz dilekçesi süresinde sunulduğu hâlde hatalı değerlendirme sonucu temyiz isteminin reddedilmesi nedeniyle adil yargılanma hakkı kapsamındaki savunma için gerekli zaman ve kolaylıklara sahip olma hakkı ile suç ve cezaların kanuniliği ilkesinin ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

12. Başvuru, adil yargılanma hakkı kapsamındaki mahkemeye erişim hakkı kapsamında incelenmiştir.

13. Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün (İçtüzük) 80. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (ç) bendi uyarınca Anayasa Mahkemesince saptanan herhangi bir gerekçeden dolayı başvurunun incelenmesinin sürdürülmesini haklı kılan bir sebebin olmadığı kanaatine varılması hâlinde başvuru hakkında düşme kararı verilebilir (H.L., B. No: 2013/66, 16/5/2013, §§ 17, 18).

14. Somut olayda başvuru konusu yapılan Yargıtay 1. Ceza Dairesinin başvurucu vekilinin temyiz isteminin reddine dair 7/7/2020 tarihli kararı Kurulun 11/11/2021 tarihli kararıyla kaldırılmış ve bunun üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 12/4/2022 tarihinde başvurucu vekilinin temyiz itirazları da incelenerek onama kararı verilmiştir. Bu yüzden İçtüzük'ün 80. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (ç) bendine göre başvurunun incelenmesinin sürdürülmesini haklı kılan bir neden kalmadığı sonucuna varılmıştır (Serkan Madsar, B. No: 2012/751, 16/10/2014, §§ 21, 22).

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun incelenmesinin sürdürülmesini haklı kılan bir neden kalmaması nedeniyle DÜŞMESİNE,

B. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 18/10/2022 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.