I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, daimî işçi kadrosuna geçirilmeme yönündeki idari işlemin iptali talebiyle açılan davanın reddedilmesi nedeniyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Başvurucu, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) nezdinde şoförlü araç kiralama hizmeti satın alınması ihalesi kapsamında taşeron işçi sıfatıyla şoför olarak çalışmakta iken 20/11/2017 tarihli ve 696 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Bazı Düzenlemeler Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'nin 127. maddesi ile 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı 657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu, 926 Sayılı Türk Silahlı Kuvvetleri Personel Kanunu, 2802 Sayılı Hakimler ve Savcılar Kanunu, 2914 Sayılı Yükseköğretim Personel Kanunu, 5434 Sayılı T.C. Emekli Sandığı Kanunu ile Diğer Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması, Devlet Memurları Ve Diğer Kamu Görevlilerine Memuriyet Taban Aylığı ve Kıdem Aylığı ile Ek Tazminat Ödenmesi Hakkında Kanun Hükmünde Kararname'ye eklenen geçici 23. madde kapsamında daimî işçi kadrosuna geçmek için idareye başvurmuştur. İdare tarafından talebi reddedilen başvurucu DSİ 20. Bölge Müdürlüğü Tespit Komisyonuna başvurmuş; bu başvurusu da olumsuz neticelenince Kahramanmaraş İdare Mahkemesi (Mahkeme) nezdinde iptal davası açmıştır.

3. Mahkeme 9/11/2018 tarihli kararla davayı reddetmiş, karar istinaf incelemesinden geçerek 28/11/2019 tarihinde kesinleşmiştir.

4. Başvurucu, başvuru formunda nihai kararın Ulusal Elektronik Tebligat Sistemi (UETS) üzerinden elektronik ortamda 11/12/2019 tarihinde öğrendiğini beyan etmiştir. Başvurucu, 15/1/2020 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

5. Komisyonca, başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

II. DEĞERLENDİRME

6. Başvurucu, kendisiyle aynı ya da benzer durumda olan kişilerin talebinin kabul edildiğini, bu kapsamda hem idare hem de derece mahkemelerince somut olayın ve ilgili mevzuatın hatalı değerlendirildiğini belirterek Anayasa'nın 10., 14., 36. ve 70. maddelerinde güvence altına alınan haklarının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

7. Bireysel başvurunun ön şartlarından biri de başvuru süresidir. Süre, başvurunun her aşamasında dikkate alınması gereken bir usul hükmüdür (Deniz Baykal, B. No: 2013/7521, 4/12/2013, § 32). 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 47. maddesinin (5) numaralı fıkrası ile Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 64. maddesinin (1) numaralı fıkrası gereği bireysel başvurunun başvuru yollarının tüketildiği, başvuru yolu öngörülmemiş ise ihlalin öğrenildiği tarihten itibaren otuz gün içinde yapılması gerekir.

8. Anayasa Mahkemesi Mehmet Özcan (B. No: 2019/6266, 15/1/2020, § 27) kararında, tebligatın elektronik tebliğ yöntemi ile yapıldığı hâllerde elektronik tebligatın açıldığı tarihte başvurucuların bireysel başvuruya ilişkin gerekçeli nihai karardan haberdar olduğunu kabul etmiş ve bireysel başvuru süresinin bu tarihten başlayacağını belirtmiştir.

9. Somut olayda başvurucu, başvuru formunda nihai kararın elektronik tebligat vasıtasıyla 11/12/2019 tarihinde öğrendiğini beyan etmiştir. Her ne kadar elektronik tebligatın açıldığı tarihe dair sistemde bilgi bulunmamakta ise de başvurucunun elektronik tebligatın 11/12/2019 tarihinde öğrendiğini beyan etmesi karşısında anılan tarihten itibaren otuz gün içinde ve en geç 10/1/2020 tarihine kadar bireysel başvuruda bulunması gerekirken bu tarih geçtikten sonra 15/1/2020 tarihinde yaptığı bireysel başvurunun süresinde olmadığı değerlendirilmiştir.

10. Açıklanan gerekçelerle başvurunun süre aşımı nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun süre aşımı nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 11/6/2024 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.