I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, izin tecavüzü suçundan yakalanarak askerî cezaevine konulan başvurucunun görevli personel tarafından ayağının kırıldığına dair şikâyetinin sonuçsuz kalmasının işkence ve kötü muamale yasağını ihlal ettiği iddialarına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 13/8/2014 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvuru, başvuru formu ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesinden sonra Komisyona sunulmuştur.

4. Komisyonca başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

5. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

6. Başvuru belgelerinin bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına (Bakanlık) gönderilmiştir. Bakanlık, görüşünü sunmuştur.

7. Başvurucu, Bakanlığın görüşüne karşı süresinde beyanda bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR

8. Başvuru formu ve eklerinde ifade edildiği şekliyle ilgili olaylar özetle şöyledir:

9. Başvurucu, zorunlu askerlik hizmetini yerine getirirken izin tecavüzü suçunu işlediği iddiası ile açılan soruşturma kapsamında hakkında yakalama emri çıkarılmıştır. Anılan yakalama emri uyarınca başvurucu ikamet ettiği Almanya'dan Türkiye'ye giriş yaptığı esnada 30/6/2012 tarihinde yakalanarak Mamak Askerî Cezaevine konulmuştur.

10. Cezaevinde bulunan görevli personel ile başvurucu arasında meydana gelen olay esnasında başvurucunun ayağı kırılmıştır. Ayrıca görevli askerî personelden bir kişi de basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaralanmıştır.

11. Anılan olay nedeniyle Kara Kuvvetleri Komutanlığı Askerî Savcılığı başvurucu hakkında kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle kasten yaralama suçundan, diğer askerî personel hakkında ise zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçundan soruşturma başlatmıştır. Askerî Savcılık, dosyadaki tarafların terhis olması gerekçesine dayanarak 7/3/2013 tarihinde verdiği görevsizlik kararı ile dosyayı Ankara Cumhuriyet Başsavcılığına göndermiştir.

12. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan soruşturma sonunda 15/4/2013 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiştir.

13. Başvurucunun bu karara karşı yapmış olduğu itiraz, Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/7/2013 tarihli kararı ile kesin olarak reddedilmiştir. Bu karar 28/8/2013 tarihinde tebliğ edilmiştir.

14. Başvurucu 29/8/2013 tarihinde anılan olaya ilişkin olarak tekrar Ankara Cumhuriyet Başsavcılığına şikâyetçi olmuştur. Şikâyet dilekçesi Kara Kuvvetleri Askerî Savcılığına gönderilmiş ve Askerî Savcılık 25/12/2013 tarihli kararıyla başvurucunun şikâyetine ilişkin 7/3/2013 tarihinde vermiş olduğu görevsizlik kararını hatırlatarak tekrar görevsizlik kararı vermiş, dosyayı Ankara Cumhuriyet Başsavcılığına göndermiştir.

15. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı 5/2/2014 tarihinde kovuşturmaya yer olmadığına dair karar vermiştir. Kararın gerekçesi şöyledir:

''... UYAP kayıtlarında yapılan incelemede yukarıda belirtilen Görevsizlik Kararı üzerine Cumhuriyet Başsavcılığımızın 2013/54047 numarasına kayden yapılan soruşturma sonunda 15/4/2013 tarih 2013/23737 sayı ile aynı olayla ilgilikovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği,

Bu itibarla aynı konu ile ilgili daha önce soruşturma yapılarak karara bağlandığı anlaşıldığından CMK 223/7. maddesi gereğince Kovuşturma Yapılmasına Yer Olmadığına ... karar verildi.''

16. Anılan karara itiraz, Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/5/2014 tarihli kararıyla kesin olarak reddedilmiştir. Nihai karar başvurucuya 23/7/2014 tarihinde tebliğ edilmiştir.

17. Başvurucu 13/8/2014 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

18. Mahkemenin 22/3/2017 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları ve Bakanlık Görüşü

19. Başvurucu, işçi olarak çalıştığı Almanya'dan iznini geçirmek üzere Türkiye'ye geldiğinde askerî izin tecavüzü suçu işlediği gerekçesi ile havaalanında yakalanılarak gönderildiği Mamak Askerî Cezaevinde görevliler tarafından dövüldüğünü, bu esnada bacağının kırıldığını ve burada insanlık dışı muamelelere maruz kaldığını, haksız olarak konulduğu cezaevinde bacağının kırılmasından dolayı tekrar Almanya'ya dönemediği için maddi kayba uğradığını ve kendisine işkence yapan kişiler hakkında şikâyetçi olmasına rağmen ilgililer hakkında kamu davası açılmadığını belirterek Anayasa'nın 17. maddesinin üçüncü fıkrasında ve 36. maddesinde düzenlenen işkence ve kötü muamele yasağı ile adil yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüş; ihlalin tespiti ile maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur.

20. Bakanlık, başvurucunun iddialarının bireysel başvuruda ilk kez Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/7/2013 tarihli kararıyla ileri sürülebilir hâle geldiğini belirtmiştir. Bu nedenle Bakanlık tarafından, başvurucunun anılan karar yerine herhangi bir açıklama getirmeden ikinci kez yaptığı şikâyetin sonuçsuz kalması üzerine bireysel başvuruda bulunduğu gözetilerek otuz günlük başvuru süresinin başlangıç tarihinin Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/7/2013 tarihli kararının öğrenildiği tarihin kabul edilmesi ve bu nedenle başvurunun süre aşımı nedeniyle kabul edilemez bulunması gerektiği ileri sürülmüştür.

21. Başvurucu, Bakanlık görüşüne karşı beyanında başvurunun süresinde yapıldığını ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme

22. 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 47. maddesinin (5) numaralı fıkrası ile Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 64. maddesinin (1) numaralı fıkrası gereği başvuru yollarının tüketildiği, başvuru yolu öngörülmemiş ise ihlalin öğrenildiği tarihten itibaren otuz gün içinde bireysel başvuru yapılması gerekir.

23. Daha önce başvurulduğu ve reddedildiği için başarılı olunmayacağı belli olan başvuru yoluna, yeni bir delil ileri sürmeksizin farklı zamanlarda başvurulmasının bireysel başvuru süresinin yeniden canlandırılması noktasında herhangi bir etkisi ve işlevi olmayacaktır (İbrahim Oğuz Yapar, B. No: 2012/829, 5/3/2013, § 32; Seyithan Akgül, B. No: 2013/5869, 7/1/2016, § 38).

24. Somut olayda, başvuru yolları Kara Kuvvetleri Komutanlığı Asker Savcılığının 7/3/2013 tarihli görevsizlik kararı ile dosyayı Ankara Cumhuriyet Başsavcılığına göndermesi üzerine Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca yapılan soruşturma sonunda 15/4/2013 tarihli ilk kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yapılan itirazın Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/7/2013 tarihli kararı ile kesin olarak reddedilmesi ile tüketilmiştir. Dosya kapsamından bu kararın başvurucu vekiline tebliğ tarihinin 28/8/2013 olduğu görülmektedir.

25. Daha önce başvurulduğu ve kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği için başarılı olunmayacağı belli olan başvuru yoluna, yeni bir delil ileri sürmeksizin tekrar verilen şikâyet dilekçesi ile soruşturma başlatılmasının bireysel başvuru süresine bir etkisi bulunmamaktadır. Nitekim Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı 5/2/2014 tarihli kavuşturmaya yer olmadığı kararında (bkz. § 15) şikâyet konusunun daha önce soruşturulduğunu ve karara bağlandığını hatırlatmıştır. Dolayısıyla başvuru yolunun tüketildiği tarihin nihai karar olan Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/7/2013 tarihli kararının öğrenme tarihi olan 28/8/2013 olduğu kabul edilmelidir.

26. Bu kapsamda başvurucunun en geç 27/9/2013 tarihine kadar bireysel başvuruda bulunması gerekirken 13/8/2014 tarihinde bireysel başvuruda bulunduğu anlaşılmış olup bireysel başvuru için öngörülen otuz günlük sürenin geçtiği sonucuna varılmıştır.

27. Açıklanan nedenlerle başvurunun diğer kabul edilebilirlik koşulları yönünden incelenmeksizin süre aşımı nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun süre aşımı nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 22/3/2017 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.