I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, hükümlünün yaşlı ve hasta annesinin ikamet ettiği yerdeki ceza infaz kurumuna nakledilmesi talebinin reddedilmesi nedeniyle aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 22/10/2014 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvuru, başvuru formu ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesinden sonra Komisyona sunulmuştur.

4. Komisyonca başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

5. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

6. Başvuru belgelerinin bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına (Bakanlık) gönderilmiştir. Bakanlık, görüşünü 23/6/2017 tarihinde Anayasa Mahkemesine bildirmiştir.

7. Bakanlık tarafından Anayasa Mahkemesine sunulan görüş 28/6/2017 tarihinde başvurucuya tebliğ edilmiştir. Başvurucu, Bakanlığın görüşüne karşı süresinde beyanda bulunmuştur.

III. OLAY VE OLGULAR

8. Başvuru formu ve eklerinde ifade edildiği şekliyle olaylar özetle şöyledir:

9. Başvurucu hakkında (kapatılan) Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 9/11/2007 tarihli kararıyla anayasal düzeni zorla değiştirmeye kalkışma suçundan müebbet hapis cezası verilmiştir.

10. Başvurucu, Tokat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunmakta iken 31/3/2014 tarihinde Kırıkkale F Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna nakledilmiştir.

11. Başvurucu, 28/5/2014 tarihli dilekçe ile Kırıkkale F Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda can güvenliğinin bulunmadığını ve usulüne uygun şekilde hapsedilmediğini belirterek yaşlı ve hasta olan annesinin ikamet ettiği Mardin ili Midyat ilçesine yakın bir ceza infaz kurumuna nakledilme talebinde bulunmuştur. Kırıkkale F Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumu İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığının 19/6/2014 tarihli kararıyla başvurucunun can güvenliğinin bulunmadığına dair herhangi bir bulguya rastlanılmadığı ve başvurucunun nakledilmeyi talep ettiği ceza infaz kurumlarının söz konusu suç grubu açısından kapasitesinin dolu olduğu gerekçesiyle talebin reddine karar verilmiştir.

12. Başvurucu, 10/7/2014 tarihinde Kırıkkale İnfaz Hâkimliğine (İnfaz Hakimliği) sunduğu başka bir dilekçe ile yirmi yıldır çeşitli ceza infaz kurumlarında tutulduğunu, iyi hâlli olduğunu, yaşlı ve hasta annesinin seyahat engelinin bulunması nedeniyle kendisini ziyaret edemediğini belirterek Midyat M Tipi Ceza İnfaz Kurumuna nakledilmesini talep etmiştir.

13. İnfaz Hâkimliği, 1/8/2014 tarihli kararı ile karar verilmesine yer olmadığına hükmetmiştir. Kararın gerekçesinde, mevzuat gereğince şikâyet içeren talepler konusunda yetkili Cumhuriyet başsavcılığına, sevk ve nakil talepleri hakkında ise Bakanlık Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğüne (Genel Müdürlük) başvurulması gerektiği, bu nedenle nakil talebi hakkında hâkimlikçe yapılacak herhangi bir işlemin bulunmadığı belirtilmiştir.

14. Söz konusu karara karşı yapılan itiraz Kırıkkale Ağır Ceza Mahkemesinin 12/9/2014 tarihli kararıyla reddedilmiştir. Nihai karar 22/9/2014 tarihinde başvurucuya tebliğ edilmiş ve 22/10/2014 tarihinde bireysel başvuruda bulunulmuştur.

15. Öte yandan başvurucu, anılan talepleri içeren 31/7/2014 tarihli dilekçesi ile Genel Müdürlüğe başvurmuştur. Genel Müdürlüğün 12/8/2014 tarihli yazısında nakil talebinde bulunulan Ceza İnfaz Kurumunun kapasitesinin dolu olduğu, bu nedenle nakil talebinin uygun görülmediği belirtilmiştir. Söz konusu karara karşı infaz hâkimliğine itirazda bulunulmamıştır.

16. Ayrıca başvurucu, Tokat T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda bulunduğu dönemdeki nakil taleplerinin Genel Müdürlük tetkik hâkimleri ve Diyarbakır Cumhuriyet Savcısı tarafından değerlendirilmediğini ileri sürmüş ve görevliler hakkında işlem yapılması için Bakanlık Ceza İşleri Genel Müdürlüğüne başvurmuştur. Başvurucu, talebi hakkında işleme konulmama kararı verilmesi üzerine hasımsız olarak idari yargıda iptal davası açmıştır. Ankara 15. İdare Mahkemesi, 26/9/2012 tarihli kararıyla dilekçenin yenilenmemesi nedeniyle davanın reddine hükmetmiştir.

17. Başvurucu, annesinin hastalığına ilişkin sağlık raporları sunarak çeşitli tarihlerde nakil talebinde bulunmaya devam etmiş ve Genel Müdürlüğün 19/10/2015 tarihli kararı ile başvurucunun Diyarbakır D Tipi Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumuna nakli uygun görülmüştür. Başvurucu 19/10/2015 tarihinde anılan Ceza İnfaz Kurumuna nakledilmiştir.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

18. Mahkemenin 4/10/2017 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları ve Bakanlık Görüşü

19. Başvurucu, "Uzun yola gitmesi sakıncalıdır" şeklinde sağlık raporu bulunan hasta ve yaşlı annesinin ikamet ettiği Midyat ilçesine yakın bir ceza infaz kurumuna nakledilme talebinin her defasında reddedildiğini, bu nedenle kendisini ziyaret edemeyen annesiyle uzun süredir görüşemediğini ileri sürmüştür. Başvurucu, çeşitli kamu makamlarına çok sayıda nakil başvurusunda bulunduğunu, taleplerinin sürüncemede bırakıldığını, son olarak Kırıkkale İnfaz Hâkimliği tarafından hukuka aykırı şekilde talebi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiğini, birinci derecede akrabası olan annesiyle görüşebilmesi için devletin üzerine düşen yükümlülükleri yerine getirmediğini belirterek aile hayatına saygı hakkının ihlal edildiğini iddia etmiş ve tazminat talep etmiştir. Ayrıca başvurucu, bireysel başvuru harç ve masraflarını karşılama imkânının bulunmadığını belirterek adli yardım talebinde bulunmuştur.

20. Bakanlık görüşünde, sevk ve nakil talepleri hakkında Genel Müdürlükçe karar verildiği, talebin reddi kararına karşı ise 4675 sayılı Kanun'un 4. ve 5. maddeleri gereğince infaz hâkimliklerinin görevli olduğu, söz konusu başvuru yollarının usulüne göre tüketilmemesi nedeniyle başvurunun kabul edilemez bulunması gerektiği belirtilmiştir. Bakanlık görüşüne karşı verilen cevapta, başvuru dilekçesinde yer alan hususlar tekrar edilmiştir.

B. Değerlendirme

1. Adli Yardım Talebi Yönünden

21. Anayasa Mahkemesinin Mehmet Şerif Ay (B. No: 2012/1181, 17/9/2013) kararında belirtilen ilkeler dikkate alınarak geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin yargılama giderlerini ödeme gücünden yoksun olduğu anlaşılan başvurucunun açıkça dayanaktan yoksun olmayan adli yardım talebinin kabulüne karar verilmesi gerekir.

2. Kabul Edilebilirlik Yönünden

22. Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 80. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendi gereği Anayasa Mahkemesi, ihlalin ve sonuçlarının ortadan kalkmış olması ya da benzer nitelikteki başka bir gerekçeden dolayı başvurunun incelenmesinin sürdürülmesini haklı kılan bir sebebin olmadığı kanaatine varması hâlinde başvurunun düşmesine karar verebilir (S.Ö., B. No: 2013/7087, 18/9/2014, § 23).

23. Somut olayda bireysel başvuru tarihinden sonra başvurucunun nakil talebinin kabul edildiği ve 19/10/2015 tarihinde Diyarbakır D Tipi Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumuna nakledilmiş olduğu anlaşılmıştır.

24. Bu durumda olayda ihlalin ve sonuçlarının ortadan kaldırılarak başvurucunun mağdurluk statüsünün sona erdiği ve başvurunun incelenmesine devam edilmesini gerektiren bir husus bulunmadığı anlaşılmaktadır.

25. Açıklanan nedenlerle başvurunun düşmesine karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Adli yardım talebinin KABULÜNE,

B. Başvurunun DÜŞMESİNE,

C. 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 339. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca tahsil edilmesi mağduriyetine neden olacağından başvurucunun yargılama giderlerini ödemekten TAMAMEN MUAF TUTULMASINA 4/10/2017 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.