I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, kınama cezası verilen fiile ilişkin delillerin mahkemelerce eksik ve hatalı değerlendirilmesi nedeniyle adil yargılanma hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 16/12/2014 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvuru, başvuru formu ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesinden sonra Komisyona sunulmuştur.

4. Komisyonca başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

5. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

6. Başvuru belgelerinin bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına (Bakanlık) gönderilmiştir. Bakanlık, Anayasa Mahkemesinin önceki kararlarına ve bu kapsamda sunulan görüşlerine atfen başvuru hakkında görüş sunulmayacağını bildirmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR

7. Başvuru formu ve eklerinde ifade edildiği şekliyle ve Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla erişilen bilgi ve belgeler çerçevesinde olaylar özetle şöyledir:

8. Başvurucu 1984 doğumlu olup olaylar tarihinde Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu Manisa İl Koordinatörlüğünde (Kurum) kontrol uzmanı olarak çalışmaktadır.

9. Kurumda 11/12/2012 tarihinde; Yerinde Kontrol Biriminde görevli Birim Başkanı ve başvurucunun da aralarında olduğu ilgili diğer bazı personelin katıldığı Birim toplantısı yapılmıştır. Toplantı esnasında Koordinatörlük makamını, Kurum merkezini ve mesai arkadaşlarını itham edici konuşmalar yaptığı, yüksek sesle tartışma çıkardığı ve çalışma ortamının huzur ve sükûnunu bozduğu isnatlarıyla Birim amiri ve diğer iki personel tarafından tutulan 12/12/2012 tarihli tutanak ile aynı kişiler tarafından Kurumun ilgili makamlarına gönderilen şikâyet dilekçeleri ve elektronik postalar üzerine başvurucu hakkında disiplin soruşturması başlatılmıştır.

10. Disiplin soruşturması sürecinde, davacının kurumun çalışma ve huzurunu bozduğu yönündeki isnatların doğru olup olmadığının tespiti için tanık beyanlarına başvurulmuştur. Olayın tanıklarına bazı sorular yöneltilmiş ve tanıklar genel olarak başvurucuya yönelik isnatların gerçek olduğu konusunda beyanda bulunmuşlardır.

11. Yapılan soruşturma sonucunda başvurucunun 4/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 125. maddesi çerçevesinde kınama cezası ile tecziyesine karar verilmiştir. Başvurucunun bu karara karşı yaptığı itiraz da reddedilmiştir.

12. Başvurucunun karara karşı açtığı dava Manisa 1. İdare Mahkemesince; disiplin soruşturması esnasındaki sorulara ve sorulara ilişkin tanık beyanlarına atıf yapılarak üzerine atılı fiili işlediğinin sübuta erdiği sonucuna varıldığından reddedilmiştir.

13. Başvurucunun karara karşı yaptığı itiraz başvurusu ilk derece mahkemesi kararının usul ve yasaya uygun olduğu belirtilerek Manisa Bölge İdare Mahkemesince (Mahkeme) reddedilmiştir. Karar düzeltme başvurusu ise karar düzeltme nedenlerinin bulunmadığı gerekçesiyle 5/11/2014 tarihinde reddedilmiştir. Karar, başvurucuya 17/11/2014 tarihinde tebliğ edilmiştir.

14. Öte yandan başvurucu itiraz ve karar düzeltme aşamalarında; disiplin soruşturması sürecinde aleyhinde beyanda bulunan bazı tanıkların kendi lehine olan yeni beyanlarını Mahkemeye sunmuştur. Bu beyanlar aleyhte olan önceki beyanların bazı yöneticilerin baskısı altında verildiğine ve başvurucunun isnat edilen fiilleri işlemediğine ilişkindir. Anılan beyanlar itiraz ve karar düzeltme aşamalarında Mahkemece değerlendirilmemiştir.

15. Başvurucu 16/12/2014 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

16. Mahkemenin 21/11/2017 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları ve Bakanlık Görüşü

17. Başvurucu; disiplin soruşturmasının yanlı ve yönlendirici sorularla yürütüldüğünü, disiplin soruşturmasında bazı eksiklikler bulunduğunu, asılsız ve dayanağı olmayan tutanaklar ve tanık beyanlarına dayalı olarak kınama cezası ile cezalandırıldığını ve buna karşı açtığı davanın delillerin eksik ve hatalı değerlendirilmesi nedeniyle reddedildiğini ifade etmektedir. Başvurucu ayrıca itiraz ve karar düzeltme aşamalarında disiplin soruşturması sürecinde aleyhinde beyanda bulunan bazı tanıkların bu beyanlarını bazı yöneticilerin baskısı altında verdiklerine ve kendisinin isnat edilen fiilleri işlemediğine ilişkin yazılı beyanlarını sunmasına rağmen bunların Mahkemece dikkate alınmadığını ileri sürmüştür. Başvurucu bu nedenlerle manevi varlığının korunması hakkı, ifade özgürlüğü, adil yargılanma hakkı ve çalışma hakkının ihlal edildiği iddiasındadır.

18. Başvurucu 31/1/2017 tarihli dilekçesiyle kendisine yönelik disiplin soruşturması sürecinde görev alan il koordinatörü dâhil bazı görevlilerin ve yargılama sürecinde görev alan bazı hâkimlerin FETÖ/PDY soruşturmaları kapsamında görevlerine son verildiğini belirtmiş ve başvurusunun değerlendirilmesinde bu hususun da dikkate alınmasını istemiştir.

B. Değerlendirme

19. Anayasa Mahkemesi, olayların başvurucu tarafından yapılan hukuki nitelendirmesi ile bağlı olmayıp olay ve olguların hukuki tavsifini kendisi takdir eder (Tahir Canan, B. No: 2012/969, 18/9/2013, § 16). Başvurucunun iddialarının özü, isnada konu fiili işlememesine rağmen işlemiş gibi hüküm kurulmasının adil olmadığına, başka bir ifadeyle delillerin yargılama makamlarınca eksik ve hatalı değerlendirilmesi sonucunda adil olmayan bir karar verildiğine ilişkindir. Bu nedenle anılan iddiaların adil yargılanma hakkı kapsamında incelenmesi gerektiği değerlendirilmiştir.

20. Anayasa’nın 148. maddesinin dördüncü fıkrasında, kanun yolunda gözetilmesi gereken hususlara ilişkin şikâyetlerin bireysel başvuruda incelenemeyeceği belirtilmiştir. Bu kapsamda ilke olarak mahkemeler önünde dava konusu yapılmış maddi olay ve olguların kanıtlanması, delillerin değerlendirilmesi, hukuk kurallarının yorumlanması ve uygulanması ile uyuşmazlıkla ilgili varılan sonucun adil olup olmaması bireysel başvuru konusu olamaz. Ancak bireysel başvuru kapsamındaki hak ve özgürlüklere müdahale teşkil eden, bariz takdir hatası veya açık bir keyfîlik içeren yorum, uygulama ve sonuçlar Anayasa Mahkemesinin denetim yetkisi kapsamındadır (Ahmet Sağlam, B. No: 2013/3351, 18/9/2013, § 42).

21. Somut olayda yargılamayı yapan ilk derece mahkemesi, başvurucunun üzerine atılı fiilin disiplin soruşturması kapsamındaki tanık ifadeleri ile sübuta erdiği sonucuna varmıştır (bkz. § 12). Tanık ifadelerinin hükme esas alınabilecek yeterlilikte olup olmadığının takdiri derece mahkemelerine aittir. Disiplin soruşturması sürecinde beyanları alınan bazı tanıkların sonradan verdikleri yazılı beyanlarda önceki ifadelerini değiştirmiş olmaları, Mahkemece ulaşılan kanaatin bariz takdir hatasına dayandığı veya keyfîlik içerdiği sonucuna ulaşılabilmesi bakımından yeterli bir zemin teşkil etmemektedir.

22. Mahkemenin gerekçesi ve başvurucunun iddiaları incelendiğinde iddiaların özünün derece mahkemeleri tarafından delillerin değerlendirilmesinde ve yorumlanmasında isabet olmadığına ve esas itibarıyla yargılamanın sonucuna ilişkin olduğu görülmektedir.

23. Açıklanan nedenlerle başvurunun diğer kabul edilebilirlik koşulları yönünden incelenmeksizin açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 21/11/2017tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.