I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, hasta olunmasına karşın ceza infaz kurumunda gerekli ilaç temin edilemediği için sağlık hizmetine erişimin sağlanmaması nedeniyle maddi ve manevi varlığın korunması hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 9/5/2019 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvurucu, Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün (İçtüzük) 73. maddesi uyarınca tedbirlerin alınmasını talep etmiştir.

4. Başvuru, başvuru formu ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesinden sonra Komisyona sunulmuştur.

5. Komisyonca başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

6. Bölüm tarafından 14/6/2019 tarihli tedbir talebi hakkında ara kararı ile tedbir talebinin kabulüne, başvurucuya reçete edilen ilacın derhâl temin edilmesi ve tedavisinin sağlanması için gerekli tedbirlerin alınmasına karar verilmiştir.

7. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

III. OLAY VE OLGULAR

8. Başvuru formunda ifade edildiği şekliyle ve ilgili kamu makamlarından alınan bilgilere göre olaylar özetle şöyledir:

9. Başvurucu, uyarıcı ve uyuşturucu madde ticareti yapma ve sağlama suçundan Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yürütülen soruşturma kapsamında 16/7/2018 tarihinde tutuklanarak Sincan 2 No.lu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna yerleştirilmiştir.

10. Başvurucu, paroksismal noktürnal hemoglobinüri (PNH) hastası olması sebebiyle farklı tarihlerde Ankara Numune Hastanesi Hematoloji bölümünde yatarak tedavi altına alınmıştır. Başvurucunun hastalığı sürekli hastalık niteliğinde olup Eculizumap adlı ilacın sürekli kullanımını gerektirmektedir.

11. Ankara Numune Hastanesi, ceza tehirinin altı ay süreyle uygun olduğu şeklinde rapor düzenlemiştir. İstanbul Adli Tıp Kurumu tarafından düzenlenen raporda ise tedavisi ve düzenli kontrolleri sağlanarak doktoru ve reviri bulunan ceza infaz kurumu şartlarında infazına devam edilebileceği belirtilmiştir.

12. Adli Tıp Kurumu Üst Kurulundan alınan 4/4/2019 tarihli raporda, başvurucunun tedavisinin ve düzenli kontrollerinin sağlanarak doktoru ve reviri bulunan ceza infaz kurumunda, kalabalık olmayan bir koğuşta, tam teşekküllü devlet hastanesi olan bir ilde infazına devam edilebileceğine karar verilmiştir.

13. Başvurucu, düzenli olarak kullanması gereken Eculizumap adlı ilacın temin edilmediğini ileri sürerek tedbir talebi ile 9/5/2019 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

14. Sağlık Bakanlığından konuya ilişkin bilgi istenmesi üzerine verilen 11/6/2019 tarihli cevap yazısında söz konusu ilacın yatarak tedavilerde kullanımının geri ödeme kapsamında olduğu, ruhsat sahibi firma tarafından hastane bünyesindeki eczanelere dağıtımın yapıldığı, ayrıca ruhsat sahibi firmadan ilacın temininin mümkün olduğu, eş değeri olmayan ilacın “ruhsatlı tanılarda kullanımının hayati önemi haiz” olduğu belirtilmiştir.

15. Anayasa Mahkemesi Birinci Bölüm tarafından verilen 14/6/2019 tarihli ve 2019/14907 başvuru numaralı tedbir talebi hakkında ara kararı ile başvurucuya reçete edilen ilacın derhâl temin edilmesinin ve tedavisinin sağlanması için gerekli tedbirlerin alınmasına karar verilmiştir. Kararda, Sağlık Bakanlığının ilgili ilacın yurt içinde temin edilebildiğine ve ilacın hayati önemi olduğuna ilişkin yazısı da gözetildiğinde ilacın temin edilmemesi, başvurucunun tedavisinin yapılmaması veya tedavisinin gecikmesinin başvurucunun yaşamı ile maddi ve manevi bütünlüğü üzerinde ciddi sonuçlar doğurabileceği sonucuna ulaşıldığı belirtilmiştir.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

16. Anayasa Mahkemesinin 22/11/2022 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları

17. Başvurucu, ceza infaz kurumunda gerekli ilacın temin edilememesi nedeniyle maddi ve manevi varlığın korunması hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme

18. 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 47. maddesinin (6) ve Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 66. maddesinin (3) numaralı fıkralarında, başvuru evrakında herhangi bir eksiklik bulunması hâlinde bu eksikliğin giderilmesi için başvurucu veya varsa vekiline on beş günü geçmemek üzere bir süre verileceği ve geçerli bir mazeret olmaksızın bu sürede eksikliğin tamamlanmaması hâlinde başvurunun reddine karar verileceği öngörülmüştür. Ayrıca İçtüzük'ün 66. maddesinin (2) numaralı fıkrasında da eksikliklerin tamamlattırılmasına dair yazıda başvurucuya, verilen kesin sürede eksiklikleri geçerli bir mazereti olmaksızın tamamlamadığı takdirde başvurusunun reddine karar verileceğinin bildirileceği ifade edilmiştir (Mehmet Encu ve diğerleri, B. No: 2014/11864, 24/2/2016, §§ 26-30).

19. Somut olayda başvurucunun bireysel başvuru formu, başvuru harcı ve ihlal iddiasına ilişkin olarak tükettiği başvuru yollarına dair kararlar, tebliğ belgeleri ile varsa dayanak belgelerin eklenmesi ve en geç on beş gün içinde mahkemeye sunulması gerektiğine dair eksiklik bildiriminin 28/5/2019 tarihinde tebliğ edildiği fakat başvurucunun belirlenen eksikliği tamamlamadığı anlaşılmıştır.

20. Eksiklik bildiriminin süresinde tamamlanmaması hâlinde bu husus, başvurunun usulüne uygun yapılıp yapılmadığı yönünden bireysel başvurunun her aşamasında resen gözetilmelidir. Bu bağlamda eksikliklerin gideriminin süresinde yapılması başvurunun esastan incelenebilmesi için ön koşuldur.

21. Açıklanan gerekçelerle başvurucunun eksiklik bildiriminin tebliğ edildiği tarihten itibaren on beş günlük kesin sürede geçerli bir mazeret olmaksızın başvurunun incelenmesi için gerekli ve temel nitelikteki eksik belgeleri sunmadığı anlaşıldığından başvurunun reddine karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

Başvurunun geçerli mazeret olmaksızın eksikliğin süresinde giderilmemesi nedeniyle REDDİNE 22/11/2022 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.