I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, kıymet takdirine itiraz davasının süre aşımından reddedilmesi nedeniyle mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Başvurucu aleyhine Adana 7. İcra Müdürlüğünde başlatılan icra takibi sonucu adına kayıtlı araç haczedilerek muhafaza altına alınmış ve haciz kapsamında aracın kıymet takdiri yapılarak 8/8/2019 tarihli raporla bedeli 34.000 TL olarak belirlenmiştir.

3. Başvurucu, haczedilen aracın gerçek değerinin 50.000 TL olduğunu belirterek 6/9/2019 tarihinde Adana 7. İcra Hukuk Mahkemesinde (Mahkeme) kıymet takdirine itiraz davası açmıştır.

4. Mahkeme 13/9/2019 tarihli kararıyla davanın hak düşürücü süre nedeniyle reddine hükmetmiştir. Mahkeme gerekçesinde kıymet takdir raporunun başvurucuya 3/8/2019 tarihinde tebliğ edildiğini ancak başvurucunun 9/6/1932 tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 128/a maddesinde belirtilen yedi günlük hak düşürücü süre sona erdikten sonra 6/9/2019 havale tarihli dilekçeyle dava açtığını belirtmiştir. Karar, istinaf kanun yolu açık olmak üzere verilmiş, başvurucu tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.

5. Başvurucunun istinaf talebi üzerine mahkeme 10/10/2019 tarihli ek kararıyla her ne kadar 13/9/2019 tarihli hükmün istinaf kanun yolu açık olmak üzere verildiği belirtilmişse de 2004 sayılı Kanun'un 128/a maddesi uyarınca kararın kesin olmak üzere verilmesi gerekirken sehven istinaf kanun yolu açık olmak üzere verildiğini belirterek istinaf talebini reddetmiştir.

6. Başvurucu, anılan ek karara karşı istinaf talebinde bulunmuş, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin (Bölge Adliye Mahkemesi) 24/12/2019 tarihli kararıyla kıymet takdirine ilişkin davada verilen kararın kesin nitelikte olduğu belirtilerek istinaf talebi reddedilmiştir.

7. Başvurucu, nihai hükmü 3/2/2020 tarihinde öğrendikten sonra 5/2/2020 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

8. Başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

II. DEĞERLENDİRME

9. Başvurucu; dava konusu kıymet takdiri raporunun kendisine 3/9/2019 tarihinde tebliğ edildiğini ancak posta memuru tarafından tebligat parçası üzerine tebliğ tarihinin sehven 3/8/2019 yazıldığını, bu durumun tebligat sorgulamada da görüldüğünü, süresinde dava açmasına karşın sehven yazılan tebliğ tarihi esas alınarak hak düşürücü süre nedeniyle davanın reddedildiğini belirterek mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

10. 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 47. maddesinin (5) numaralı fıkrası ile Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün 64. maddesinin (1) numaralı fıkrası gereği bireysel başvurunun, başvuru yollarının tüketildiği tarihten, başvuru yolu öngörülmemiş ise ihlalin öğrenildiği tarihten itibaren otuz gün içinde yapılması gerekir.

11. Başvuru konusu uyuşmazlık kıymet takdiri şikâyetine ilişkindir. 2004 sayılı Kanun'un 128/a maddesinin (1) numaralı fıkrasında kıymet takdirinin tebliğ edildiği ilgililerin, raporun tebliğinden itibaren yedi gün içinde raporu düzenleten icra dairesinin bulunduğu yerdeki icra mahkemesinde şikâyette bulunabilecekleri; aynı maddenin (5) numaralı fıkrasında ise madde gereğince icra mahkemesinin verdiği kararların kesin olduğu düzenlenmiştir.

12. Somut olayda mahkemenin 13/9/2019 tarihli hükmü istinaf kanun yolu açık olmak üzere verilmiştir. Bu kapsamda başvurucu istinaf talebinde bulunmuş, mahkeme 10/10/2019 tarihli ek kararıyla hükmün kesin olmak üzere verilmesi gerekirken sehven istinaf kanun yolu açık olmak üzere verildiğini belirterek istinaf talebini reddetmiştir. Başvurucu anılan ek karara karşı istinaf talebinde bulunmuş ancak Bölge Adliye Mahkemesi kararın kesin olduğu gerekçesiyle talebi esastan reddetmiştir.

13. Bu durumda mahkeme verdiği ilk kararda istinaf kanun yolunun açık olduğunu belirterek başvurucuyu yanıltmış gibi gözükse de 10/10/2019 tarihli ek kararıyla hükmün kesin olduğunu başvurucuya bildirmiştir. Netice olarak sehven yazıldığı belirtilen ifadenin ek kararla düzeltilmesinden itibaren artık bir kanun yolunda yanıltmadan söz edilemeyeceği, başvurucunun da en geç 10/10/2019 tarihli anılan ek kararla hükmün kesinleştiğinden haberdar olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle 2004 sayılı Kanun'un yukarıda yer verilen kıymet takdirine ilişkin şikâyetlerde icra mahkemesinin verdiği kararların kesin olduğuna dair açık hükmü de dikkate alındığında başvurucunun nihai hükme karşı ikinci defa istinaf kanun yoluna gitmek yerine ek kararı öğrendiği tarihten itibaren süresinde bireysel başvuruda bulunması gerektiği sonucuna ulaşılmıştır.

14. Sonuç olarak mahkemenin 10/10/2019 tarihli ek kararının başvurucuya 23/10/2019 tarihinde tebliğ edildiği, en geç bu tarihten itibaren nihai hükümden haberdar olan başvurucunun otuz günlük bireysel başvuru süresi geçirildikten sonra 5/2/2020 tarihinde yaptığı başvurunun süre aşımı nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun süre aşımı nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 11/12/2024 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.