I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, askerlik hizmeti sırasında ateşli silah yaralanması sonucu ölüm olayının meydana gelmesi ve bu ölüm olayına ilişkin etkili bir ceza soruşturması yürütülmemesi nedenleriyle yaşam hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 1/10/2014 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvuru, başvuru formu ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesinden sonra Komisyona sunulmuştur.

4. Komisyonca başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

5. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

6. Başvuru belgelerinin bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına (Bakanlık) gönderilmiştir. Bakanlık görüş bildirmemiştir.

III. OLAY VE OLGULAR

7. Başvuru formu ve ekleri ile başvuruya konu soruşturma dosyasından tespit edilen ilgili olaylar özetle şöyledir:

8. Başvurucu, 18'inci Mekanize Piyade Tugayı Topçu Tabur Komutanlığı (Gelibolu/Çanakkale) emrinde asker iken 3/1/2012 tarihinde yaşamını yitiren 1980 doğumlu D.Y.nin kardeşidir.

A. D.Y.nin Askere Alınması ve Ölümü

9. Başvurucunun kardeşi D.Y. 31/7/2011 tarihinde kısa dönem olarak askere sevk edilmiş ve 12/8/2011 tarihinde 15'inci Piyade Eğitim Tugayı 22'nci Piyade Eğitim Alayı 1'inci Havan Eğitim Tabur Komutanlığına (Amasya) teslim olmuştur. D.Y., eğitim birliğine katılması üzerine 12/8/2011 tarihinde yapılan Psikososyal Risk Faktörü Tarama Anketi'nde "Daha önce ruhsal (psikolojik) bir rahatsızlık geçirdiniz mi? Son bir kaç yıl içerisinde ruhsal (psikolojik) rahatsızlık geçirdiniz mi? Şimdiye kadar kendinize zarar vermeye/öldürmeye yönelik herhangi bir teşebbüsünüz oldu mu? Son zamanlarda kendinizi öldürmeyi düşündünüz mü?" gibi sorulara "Hayır" cevabını vermiştir. D.Y., aynı tarihte psikolojik danışman ile de bir görüşme gerçekleştirmiştir. Yapılan anket ve görüşmeden sonra D.Y.nin Rehberlik ve Danışma Merkezine (RDM) sevkinin gerekmediği değerlendirilmiştir.

10. D.Y., Amasya'daki askerlik eğitimini tamamlamasını müteakip 28/8/2011 tarihinde 18'inci Mekanize Piyade Tugayı Topçu Tabur Komutanlığına teslim olmuştur. D.Y., burada yapılan Psikososyal Risk Faktörü Tarama Anketi'nde de kendi el yazısıyla herhangi bir psikolojik sorununun bulunmadığını belirtmiştir.

11. D.Y. 7/9/2011 tarihinde birlik revirinde sağlık muayenesinden geçirilmiştir. Bu muayenede D.Y.nin sağlık durumunun normal olduğu değerlendirilmiştir.

12.D.Y., daha sonra 19/9/2011 tarihinde göğüs ağrısı ve nöropatik ağrı şikâyeti ile birlik revirine müracaat etmiştir. D.Y., birlik revirinde yapılan muayeneden sonra Gelibolu Asker Hastanesi Dâhiliye Polikliniğine sevk edilmiştir. Gelibolu Asker Hastanesi Dâhiliye Polikliniğine sevk edilen D.Y., burada 20/9/2011 tarihinde muayene olarak sol kol ve bacakta uyuşma ve DSN tanıları ile Çanakkale Asker Hastanesi Nöroloji Polikliniğine sevk edilmiştir. Bu muayenede ayrıca D.Y.nin aynı hastanenin Kulak Burun Boğaz (KBB) Polikliniğince görülmesinin uygun olacağı değerlendirilmiştir. Bunun üzerine 22/9/2011 tarihinde Çanakkale Asker Hastanesine giden D.Y.nin Çanakkale Asker Hastanesi KBB Polikliniğince yapılan muayenesinde acil tedavi gerektirir bir durumunun olmadığı değerlendirilmiştir. Aynı gün Çanakkale Asker Hastanesi Nöroloji Polikliniğince yapılan muayenede ise D.Y.den kan tetkiki istenmiş, ertesi gün D.Y.ye fibromiyalji (yumuşak doku romatizması) tanısı konularak reçete düzenlenmiştir. Reçetedeki tanı kısmına fibromiyalji tanısına ilave olarak anksiyete bozukluğu tanısı eklenmiştir. Reçeteye de"B..." ve "C..." adlıiki ilaç yazılmıştır. Soruşturma kapsamında alınan bilirkişi raporuna göre bu ilaçlardan ilki B12 vitamini eksikliği durumlarında verilen vitamin ilacı, ikincisi ise antidepresan olarak bilinen aynı zamanda anksiyete bozukluklarında da kullanılabilen bir ilaçtır.

13. D.Y., Komutanlık makamına yazdığı "Komutanım nişamlımla düğün hazırlıkları ve ev eşyalarını ayarlamak maksadı ile 01-10 Aralık 2011 tarihleri arasında planlı olan iznimi, 17/10/2011 tarihinden itibaren 10 gün kullanmak istiyorum. Gereğinin yapılmasını arz ederim." şeklindeki bir dilekçeyle izin talebinde bulunmuştur. Talebi kabul edilen D.Y. 17/10/2011 ile 2/11/2011 tarihleri arasında (altı gün yol izni dâhil) izin kullanmıştır.

14. Kullandığı izin sonrasında askerlik hizmetine devam eden D.Y. belli bir eğitimden geçerek çavuş diploması almıştır.

15. D.Y. 10/11/2011 tarihinde birlik revirine müracaat etmiş ve burada muayene olmuştur. Muayene neticesinde D.Y.ye durumsal anksiyete bozukluğu teşhisi konularak RDM ile görüşmesinin uygun olacağı değerlendirilmiştir. RDM kayıtlarında D.Y. ile bu tarihten sonra herhangi bir görüşme gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğine ilişkin bir bilgi mevcut değildir.

16. Soruşturma kapsamında ifadesi alınan tanık beyanlarına göre D.Y. 3/1/2012 tarihinde nöbetçi çavuş olduğu için 01.45-03.45 saatlerinde 3 No.lu kulede nöbetçi olan erleri uyandırmış, 3 No.lu kulede nöbet tutacak erleri önce doldur-boşalt istasyonuna götürmüş, akabinde ise hep birlikte nöbet kulesine doğru yürümeye başlamışlardır. Bu sırada D.Y., nöbetçi erlerden birinin silahını almış ve onlardan daha hızlı bir şekilde nöbet yerine doğru gitmeye başlamıştır. D.Y. ile nöbetçi erler arasındaki fark yaklaşık 100 metre iken D.Y.nin bulunduğu yerden bir el silah sesi gelmiştir. Sesin geldiği yere gidilmesi üzerine D.Y.nin yaralanmış hâlde yerde yattığı görülmüştür. Bunun üzerine D.Y., hastaneye götürülmüş ise de kurtarılamayarak yaşamını yitirmiştir. Hastane kayıtlarında, D.Y.nin saat 02.30'da askerî ambulansla ex duhul (ölü) olarak hastanenin acil servisine getirildiği, yaklaşık bir saat on beş dakika kardiyopulmoner resüsitasyon (CPR) uygulanmış ise de hastanın CPR'ye cevap vermediği, bu sebeple hastanın öldüğünün kabul edildiği belirtilmiştir.

B. Ceza Soruşturması Süreci

1. Soruşturma Kapsamında Yapılan İlk İşlemler ve Alınan Raporlar

17. 18'inci Mekanize Piyade Tugayı Topçu Tabur Komutanlığı yetkilileri, saat 03.15 sıralarında Kara Kuvvetleri Komutanlığı 2'nci Kolordu Komutanlığı Askerî Savcılığı (Askerî Savcılık) nöbetçi askerî savcısına D.Y.nin ateşli silah yaralanması sonucu ağır yaralı olarak Gelibolu Devlet Hastanesine kaldırıldığını bildirmiştir. Yetkililer saat 03.45 sıralarında ise askerî savcıyı tekrar arayarak D.Y.nin yaşamını yitirdiğini bildirmiştir. Bunun üzerine, gecikmesinde sakınca bulunan hâl olarak değerlendirilen olay hakkında resen soruşturma başlatılmıştır. Bu kapsamda Gelibolu İlçe Jandarma Komutanlığı Olay Yeri İnceleme ekibi saat 04.15'te hastaneye ulaşmış ve askerî savcının da hastaneye gelmesi üzerine ölü muayene işlemi gerçekleştirilmiştir.

18. Ölü harici muayenesinde, D.Y.nin göğüs kemiklerinin birleştiği yerde bir adet mermi giriş deliği, sırtının sol bölgesinde ise bir adet mermi çıkış deliği tespit edilmiştir. Ölü harici muayenesi sırasında D.Y.nin el ve yüz svapları alınmıştır. Ölü harici muayenesinde ayrıca D.Y.nin üzerindeki giysiler incelenerek muhafaza altına alınmıştır. Bu kapsamda yapılan incelemede D.Y.nin kamuflaj pantolonunun sağ arka cebinde bir adet not defteri bulunmuştur. Not defteri kanla kaplı olduğu için içinde sadece bir kısmı okunabilen aşağıdaki not bulunmuştur:

"Ben [D.Y] ölümümün asker... ilgisi yoktur. Tamamen sivil... öldürüyorum kendimi. Bu iş bir onur ve g... selesidir. Beni bir tek ölü... umarım yanılmam."

19. Ölü harici muayesinden sonra askerî savcı eşliğinde olay yerine gidilmiş ve olay yeri incelemesi işlemi gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda olay yerine 2 No.lu nöbet kulesi ile 3 No.lu nöbet kulesinin yollarının kesiştiği yerden 50 metre daha 3 No.lu nöbet kulesine doğru devam edildiğinde ulaşıldığı, zemini toprak yol olan olay yerinde bir miktar kan olduğu, yolun sol tarafında bir adet boş kovan bulunduğu tespitleri yapılmıştır. Olay yerinden sonra koğuşlar bölgesine gidilmiş ve burada da çeşitli incelemeler yapılmıştır. Akabinde ise olayda kullanıldığı belirtilen ve tabur komutanının odasında muhafaza altına alınan silahın incelemesine geçilmiştir. Tozlama usulü ile silah üzerinde parmak izi incelemesi yapılmış ancak silah üzerinde herhangi bir ize rastlanmamıştır. Yapılan incelemelerden sonra silah kriminal inceleme için muhafaza altına alınmıştır.

20. Olay anında D.Y. ile birlikte nöbet kulesine giden Topçu Er M.Ç. ile Topçu Er E.Ü.nün el ve yüz svapları alınmıştır. Bu kişilerin olay anındaki kamuflajları da atış artığı incelemesi için muhafaza altına alınmıştır.

21. Ölü harici muayenesi işlemine katılan doktorlar, kesin ölüm sebebinin klasik otopsi işlemi yapılarak tespit edilmesinin yerinde olacağını belirtmiştir. Bunun üzerine kesin ölüm sebebinin tespiti amacıyla klasik otopsi yapılmasına karar verilmiştir.

22. Başvurucu 4/1/2012 tarihinde Savcılığa sunduğu bir dilekçe ile kardeşinin ölümünün intihar neticesinde gerçekleştiğinin kendilerine söylendiğini; ancak, bu konuda kendilerinin şüphe duyduğunu belirterek yapılacak otopsi işlemine Dr. Ş.K.F.nin de gözlemci sıfatı ile hazır bulundurulmasını talep etmiştir.

23. Bunun üzerine kesin ölüm sebebinin tespiti amacıyla 4/1/2012 tarihinde klasik otopsi işlemi gerçekleştirilmiştir. Otopsi işleminde başvurucunun dilekçesinde belirttiği Dr. Ş.K.F. de gözlemci sıfatıyla yer almıştır.

24. Kesin ölüm sebebinin tespiti amacıyla yapılan klasik otopsi işlemi sonucunda hazırlanan 28/1/2013 tarihli otopsi raporunda; göğsün solunda ksifoidin hemen sol üst kısmında ateşli silah mermi çekirdeği giriş deliği, sırt sol yanda ise ateşli silah mermi çekirdeği çıkış deliği olduğu, atışın bitişik atış mesafesinden yapıldığı, ölümün ateşli silah yaralanmasına bağlı kot kırığıyla birlikte iç organ yaralanması sonucu meydana geldiği belirtilmiştir. Raporda ayrıca iç organlarda yapılan sistematik toksikolojik analiz sonucunda kanda alkol (etanol ve metanol) bulunmadığı, bununla birlikte 286 ng/ml paracetamol, 172 ng/ml atropin, 18,8 ng/ml chlorpheniramine bulunduğu, idrarda paracetamol ve chlorpheniramine bulunduğu, göz sıvısında ise paracetamol, chlorpheniramine ve pseudoephedrin bulunduğu belirtilmiştir.

25. Askerî Savcılık, otopsi sonucunda kişinin kanında, idrarında ve göz sıvısında bulunan maddelerin neler olduğu hususunda, Tıbbi Farmakoloji Uzmanı Prof. Dr. H.E.A.dan bir bilirkişi raporu düzenlemesini istemiştir. Raporda, paracetamol maddesinin ağrı kesici ve ateş düşürücü amaçlarla kullanıldığı, chlorpheniramine maddesinin sakinleştirici etkisinin olduğu, atropin maddesinin olaydan sonra hastaneye kaldırılan kişiye yapılan müdahale esnasında verilen bir madde olduğu, pseudoephedrin maddesinin ise soğuk algınlığı ve gribal durumlarda kullanıldığı belirtilmiştir.

26. Olay yeri incelemesi neticesinde muhafaza altına alınan Topçu Er M.Ç.ye ait 003265 seri numaralı silah ile bir adet 5.65x45 mm çapındaki mermi kovanı gerekli tetkiklerin yapılması amacıyla Jandarma Genel Komutanlığı Kriminal Daire Başkanlığı Balistik İnceleme Laboratuvarına gönderilmiştir. Balistik İnceleme Laboratuvarının 30/1/2012 tarihli uzmanlık raporunda; 003265 seri numaralı silahın ateş etmesine mani mekanik herhangi bir arızasının bulunmadığı, silahın deneme amaçlı kullanılması sonucunda patladığının görüldüğü, incelenmek için gönderilen 5.65x45 mm çap ve tipindeki bir adet mermi kovanının 003265 seri numaralı tüfek ile atılmış olduğu tespitleri yapılmıştır.

27. Başvurucunun kardeşi D.Y. ile Topçu Er M.Ç. ve Topçu Er E.Ü.nün el ve yüz bölgesinden atış artığı transfer kitiyle alınan svaplar üzerinde Jandarma Genel Komutanlığı Kriminal Daire Başkanlığı Kimyasal İnceleme Laboratuvarı görevlileri tarafından atış artığı analizi yapılmıştır. Kimyasal İnceleme Laboratuvarı görevlileri tarafından hazırlanan 9/3/2012 tarihli uzmanlık raporuna göre D.Y.nin sol el dış, sol el iç, sağ yüz ve sol yüz bölgesinden alınan svaplarında atış artığı tespit edilmiştir. Bunun yanı sıra Topçu Er M.Ç.ye ait sol el iç svabında da atış artığı tespit edilmiştir. Topçu Er E.Ü.den alınan svaplar üzerinde yapılan incelemede ise atış artıklarına rastlanmamıştır. Ölü muayene işlemi neticesinde muhafaza altına alınan giysiler üzerinde yapılan atış artığı analizi sonucunda ise D.Y.ye ait parkanın sol üst ön göğüs bölgesinde bir adet delinmenin olduğu ve bu delinme bölgesinde atış artıklarının bulunduğu tespit edilmiştir. Uzmanlık raporunda, atış artıklarının dağılımı ve yoğunluğu dikkate alınarak atışın bitişik atış olduğu değerlendirilmiştir. Bunun yanı sıra Topçu Er M.Ç.ye ait hücum yeleği önünde de atış artığı tespit edilmiştir. Topçu Er E.Ü.ye ait giysilerde ise ise atış artığına rastlanmamıştır.

28. Askerî Savcılık, Topçu Er M.Ç.ye ait sol el iç svabında ve hücum yeleği önünde atış artığı bulunması hususu ile ilgili olarak da bilirkişi raporu istemiştir. Gelibolu Olay Yeri İnceleme Ekibi ve Kimlik Tespit Grup Amirliğinde görev yapan Polis Memuru S.F.Ü. tarafından hazırlanan raporda -Topçu Er M.Ç. ile Topçu Er E.Ü.nün soruşturma kapsamında verdiği ifadeler de dikkate alınarak- atış yapan kişilerle temas edilmesi hâlinde temas eden kişilere de atış artığı bulaşabileceği, bu sebeple D.Y.ye ve onun eşyalarına temas eden Topçu Er M.Ç. ile Topçu Er E.Ü.den atış artığı çıkabileceği, bunun yanı sıra el üstünde rastlanan atış artığının atış sırasında olan bulaşmaya, el içinde rastlanan atış artığının ise sonradan bulaşmaya işaret ettiği, bu sebeple Topçu Er M.Ç.nin el içi svaplarındaki atış artığının ateş etmeden değil temastan kaynaklanabileceği yönünde değerlendirmeler yapılmıştır.

29. Askerî Savcılık, D.Y.nin kamuflajından çıkan notun ölen kişinin kendi elinden çıkıp çıkmadığının tespit edilmesi amacıyla da araştırmalar yapmıştır. Askerî Savcılık, kamuflajdan çıkan not ile D.Y.nin el yazı örneklerini içeren diğer bazı belgeleri Jandarma Genel Komutanlığı Kriminal Daire Başkanlığı El Yazısı ve Doküman İnceleme Laboratuvarına göndermiş ve söz konusu notun D.Y.ye ait diğer yazılarla mukayese edilmesini ve nihayetinde bir rapor tanzim edilerek Askerî Savcılığa gönderilmesini talep etmiştir. El Yazısı ve Doküman İnceleme Uzmanları M.D. ile Y.Ç. tarafından hazırlanan 2/3/2012 tarihli uzmanlık raporunda, gönderilen yazı örnekleri üzerinde doküman inceleme (VSC-5000) ve makroskop (LEICA M 420) cihazı ile fiziki, optik, karakteristik inceleme ve karşılaştırmalar yapıldığı belirtilmiş; yapılan bu incelemeler neticesinde kamuflajdan çıkan notun D.Y.nin elinden çıktığı kanaatine varıldığı bildirilmiştir.

2. Soruşturma Kapsamında İfadesi Alınan Kişilerin Beyanları

30. Askerî savcı, olay yeri incelemesinden hemen sonra, D.Y. ile birlikte nöbet kulesine doğru giden Topçu Er E.Ü. ile Topçu Er M.Ç.nin ifadesini almıştır. Topçu Er E.Ü.nün 3/1/2012 tarihli ifadesi şöyledir:

"03. 01.2012 günü 01.45-03.45 saatleri arası "3 nolu kule" isimli nöbet yerinde Topçu Onb. [M.Ç.] ile birlikte nöbetim bulunmaktaydı. Buna istinaden nöbetçi çavuş Topçu Çvş. [D.Y.] tarafından saat 01.00 sıralarında uyandırıldım. Hazırlandım. Ardından [D.Y.] çavuşun komutasında [M.Ç.] ile birlikte önce silahlığa oradan silahlarımızı alıp doldur boşalt istasyonuna gittik. Oradan da söz konusu nöbet kulesinin bulunduğu tanksavar bölüğü önünden geçen toprak yolu aynı şekilde yani [D.Y.] çavuşun komutasında izlemek suretiyle kışlanın kuzey doğusuna doğru yürümeye başladık. Bu şekilde yan yana yürürken [D.Y.] çavuş [M.Ç.den] tüfeğini önümüze domuz çıkma tehlikesi var diye istedi. [M.Ç.] başta bir şey olmaz sürekli bu yolu gidip geliyoruz diyerek tüfeğini vermek istemedi.[D.Y.] bu defa [M.Ç.ye] tüfeğini bana ver önümüze bir şey çıkarsa senin üzerinde çelik yelek olduğundan müdahalede gecikebilirsin diyerek ikinci kez tüfeği istedi. Bunun üzerine [M.Ç.] toprak yolda yürürken tüfeği [D.Y.ye] verdi. O da tüfeği omzuna astı. Bir müddet bu şekilde yan yana yürüdük. 2 nolu nöbet kulübesine ayrılan yol ayrımına varmadan 5-10 metre önce [D.Y.] hızlanarak önümüze geçti. Gittikçe aramızdaki mesafe açılıyordu. Ancak koşmuyordu. [M.Ç.] arkasından "abi yavaş git yetişemiyoruz sana" dedi. O da "ben nöbetçilere fenerle işaret veriyorum siz arkamdan gelirsiniz" dedi ve yine hızlı hızlı yürümeye devam etti. 3. nöbet kulesine doğru yürüyordu. Aramızdaki mesafe tahminen 20-30 metre olmuştu. Biz tam 2 nolu nöbet kulesine giden yol ayrımına geldiğimiz noktada ilerden çavuş [D.Y.nin] bulunduğu noktadan bir el silah sesi geldi. Hemen oraya doğru koştuk. Önce [D.Y.] çavuşun yanına ben vardım. Onu ilk gördüğümde sırt üstü ayakları 2 nolu kuleyi yani İstanbul kara yolu tarafını gösterir vaziyette yerde sırt üstü yatıyordu. Kolları çok açık olmamakla birlikte iki yana açılmıştı. [M.Ç.nin] HK-33 piyade tüfeği ise [D.Y.ye] göre sağdaydı ancak aradaki mesafeyi çok dikkat edemediğimden hatırlayamıyorum. Benden 5-10 saniye sonra [M.Ç.] de geldi. Ben [D.Y.] çavuşun kafasını kaldırarak dizime koydum. Bu sırada hücum yeleğinin göğüs kısmında yırtılma olduğunu gördüm. Bu şekilde silahla göğsünden yaralandığını tahmin ederek hemen hücum yeleğini çıkarttım. Parkanın düğmelerini açtım. Bu sırada [D.Y.nin] üstündeki elbiselerin delindiğini gördüm. Delikten tenine doğru baktığımda küçük dairesel bir boşluk gördüm. Merminin buradan [D.Y.nin] vücuduna saplandığını anladım. Hemen karşıdaki 2 nolu nöbet kulesine AMM'yi ve ambulansı arayın diye bağırdım. Bu sırada [D.Y.] herhangi bir şey konuşmuyordu. Konuşacak durumda da değildi. Çünkü sadece iki kere derin nefes aldı. Gözleri bir noktaya bakmıyordu. Bu şekilde ben ve [M.Ç.], [D.Y.] çavuşun başında bekledik. Yaklaşık 10 dakika sonra AMM ekibi geldi. Onlardan yaklaşık 5 dakika sonra da ambulans geldi. [D.Y.] çavuşu ambulansa bindirdik. Daha sonra [M.Ç.] yerde bulunan silahı kayışından tutmak suretiyle alarak AMM aracına koydu. [D.Y.yi] ambulansa koyduğumuzda sırt üstü yattığı yerde sırtına denk gelen toprak kesiminde kan lekeleri olduğunu gördüm. Oradan bizi bölüğe götürdüler. Soruldu:

Cevaben: Biz [D.Y.] önümüzden giderken karanlık da olsa onu bir karartı şeklinde dahi olsa görüyorduk. O da bizim gibi toprak yoldan yürüyerek gidiyordu. Hızlı hızlı yürüdüğünden aramız açıldı. Silah sesini duyana değin kendisini önümüzde gittiğini görmüştüm. Silah sesi geldiğinde yürüyüp yürümediğini görebilmem hem geride aynı hizada olmamızdan hem de karanlık olmasından dolayı mümkün olmamıştır. Ancak belirttiğim gibi açıkça bir karartı, gölge gibi önümüzden hızlı adımlarla yürüdü ve yolun ortasındayken silah sesi duyuldu. Silah sesi duyulduğunda [D.Y.] eğildi mi bunu da ayrıntılı görmem mümkün değildi. Yolda önümüzde [D.Y.den] başka kimse yoktu. Ben [D.Y.yi] tanırdım ancak kendisiyle çok da samimi değildim, bu yüzden herhangi bir sıkıntısı olduğunu bilmiyorum dedi."

31. Topçu Er M.Ç., yaşanan olayla ile ilgili olarak Topçu Er E.Ü.nün ifadesine benzer şekilde beyanda bulunmuştur.

32. Askerî savcı, olay anında 2 No.lu kulede nöbet tutan Er İ.A. ile Er K.S.nin ifadesini almıştır. Adı geçen erler birbiri ile uyumlu olarak özetle olay günü 2 No.lu kulede nöbetçi olduklarını, saat 02.00'ye beş on dakika kala kulenin karşısındaki yoldan üç kişinin geçtiğini, bu üç kişiden birinin diğer ikisinden daha önde olduğunu, öndeki kişinin bir anda durduğunu ve kişinin elindeki fenerin söndüğünü, beş on saniye sonra bu kişinin bulunduğu yerden bir el silah sesi geldiğini, sesin gelmesinden on on beş saniye sonra bir kişinin "Ambulans ambulans." diye bağırdığını, karanlık olduğu için bu kişilerin tam olarak hangi pozisyonda olduklarını göremediklerini, bunun üzerine hemen nöbet kulesinde bulunan ani müdahale mangası tuşuna bastıklarını, olay hakkında yetkililere telefonla da bilgi verdiklerini, bunun üzerine yaklaşık on dakika sonra ani müdahale mangası aracının olay yerine geldiğini, bu sırada ambulansın da olay yerine geldiğini, şahsın ambulansa bindirilerek götürüldüğünü belirtmişlerdir.

33. Askerî savcı, ambulans takım komutanı olarak görev yapan Astsubay M.S.A.nın ifadesini almıştır. Astsubay M.S.A. ifadesinde özetle olayın gece saat 02.00 sıralarında kendilerine bildirilmesi üzerine hemen arazi tipi ambulansla olay yerine gittiğini, ambulanstan indiğinde intihar eden askerin nabzını kontrol ettiğini; ancak nabzının atmadığını fark ettiğini, askerin solunumunu kontrol ettiğinde soluk alıp vermediğini gördüğünü, bunun üzerine kişiyi ambulansa koyduklarını ve hastaneye gittiklerini, yol boyunca kişiye kalp masajı yaptığını, hastanede de kişiye kalp masajı uygulandığını ancak kişinin kalbinin çalışmadığını belirtmiştir.

34. Askerî savcı 4/1/2012 tarihinde D.Y.nin samimi arkadaşlarından olan Topçu Çavuş H.Ö.Ö.nün ifadesini almıştır. Topçu Çavuş H.Ö.Ö.nün ifadesi şöyledir:

"Ben 18'nci Mknz. p, Tug. Topçu Tb. 4'ncü Bt. K.lığında Batarya Çavuşu olarak görev yapmaktayım. Aynı bataryada görev yapmamız nedeni ile Topçu Çvş. [D.Y.yi] tanırım. Bunun yanı sıra sonradan sonraya kendisi ile gün geçtikçe daha fazla konuşmaya daha çok şey paylaşmaya başladığımı gördüm çünkü o da benim gibi üniversite mezunu kültürlü konuşabileceğim birçok konu olan birisi idi. Bu yüzden farklı farklı konularda hoş vakitlerimiz, sohbetlerimiz oldu. Onu bu şekilde tanımaya başladım. Ekim ayı içerisinde izne gitmişti. İzine gitme nedenini de nişanlısı ile sorunları olduğunu bunu halletmek için gidiyor olduğunu bana söylemişti. Hatta onun için İstabul'dan uçakla şuan hatırlayamadığım nişanlısının bulunduğu Doğu Anadoluda bir şehre gideceğini belirtiyordu. İzinden döndü, döndüğünde moralinin çok bozuk olduğunu gördüm. Konuşmuyordu, dalgındı, zayıflamıştı. Suratı sürekli asıktı. Sürekli sık sık sigara içiyordu. Bu yüzden kendisine ne oldu diye sordum. Bana nişanlısından ayrıldığını söyledi. Anlatımlarından kendisinin nişanlısını sevdiğini ancak nişanlısının kendisine karşı olan duygularından emin olamadığını belkide buna sebep olarak dünya görüşlerinin farklı olabileceğinden bahsetti. Ben de bir arkadaşı olarak kendisini teselli etmeye çalışıyordum. Ancak yine ilerleyen günlerde aynı şekilde sıkıntılı bir ruh hali vardı. Benzer davranışlar sergiliyordu. Sonra normale döner gibi oldu. Ölümünden 2 veya 3 hafta önceki bir gün bana nişanlısının ailesinin onun için kendi ailesinin aldığı hediyeleri ailesine iade ettiğini bu duruma çok üzüldüğünü, bu halde terhis olup eve gittiğinde o eşyaları görüp nişanlısını hatırlayacağını, bu durumun kendisini daha da üzeceğini hatta bu yüzden kendi ailesine de hediyeleri kabul etmelerinden dolayı kızdığını anlattı. Yine hatta eskisinden daha karamsar bir tabloya büründü. O kadar sık sigara içiyordu ki kendi paketini bitirip bizlerden istiyordu. Bu haberden sanırım ilk çarşı iznindeyken emanet bıraktığı cep telefonunu alıp nişanlısını yani ayrıldığını beyan ettiğı nişanlısını aradığını, cevap alamayınca mesaj attığını, ona da gün içerisinde cevap gelmeyince bu duruma sinirlendiğini söyledi. Yine ondan sonraki günlerde aynı şekilde mutsuz karamsar davranışlar sergilemeye devam etti. [D.Y.yi] öldüğü gecenin önceki akşamı yani Pazartesi akşam saat 10.00 sıralarında silahlıkta gördüm. Ben de orada olmama rağmen silahlıktaki arkadaşım İ.B.ye gelerek bozuk paran var mı dedi. İ.B.den bozuk para aldı. Beni görmemiş gibi davranıyordu. Merhaba bile demedi. Ben de bir şey diyemedim. Ondan sonra da kendisini bir daha görmedim. Daha sonra çay ocağında görevli olan askerden öğrendiğime göre [D.Y.] o gün akşam çay ocağına gelip borcunu kapatmış dedi. [D.Y.] bahsettiğimiz izin dönüşünde yaşadığı bu sıkıntılardan dolayı RDM'ye gitmişti ancak dönüşünde yeni katılan askerlerin RDM'de olduğunu görmüş ve daha sonra giderim diyerek geri dönmüş. Sonrada bir daha RDM'ye gitmediğini biliyorum. Benim bilgim ve görgüm bunlardan ibarettir dedi."

35. Askerî savcı, yine D.Y.nin samimi arkadaşlarından biri olan Topçu Çavuş İ.B.nin ifadesini almıştır. Topçu Çavuş İ.B., D.Y.nin kişiliği hakkında Topçu Çavuş H.Ö.Ö.nün ifadesine benzer şekilde beyanda bulunmuştur. Topçu Çavuş İ.B. bu bağlamda Türk Silahlı Kuvvetlerindeki "can dostu" uygulaması kapsamında D.Y. ile eşleştirildiğini, bu uygulama ile iki askerin birbirine göz kulak olmasının ve bu askerlerden birinin sıkıntısının olması hâlinde diğerinin bu konuda komutanlara bilgi vermesinin amaçlandığını, can dostu uygulaması sayesinde D.Y.yi tanıma fırsatı bulduğunu, D.Y.nin askerî birlikte en samimi olduğu kişinin kendisi olduğunu ifade etmiştir. Topçu Çavuş İ.B. ayrıca gözlemlediği kadarıyla D.Y.nin içine kapanık olma durumunun olduğunu, kendilerine her şeyini anlatmadığını, D.Y.nin ekim ayında izne gittiğini, izinden önce herhangi bir sıkıntısının olmadığını, izinden döndükten sonra ise nişanlısından ayrıldığı için moralinin bozuk olduğunu, bu şekildeki ruh hâlinin kasım ayının sonuna kadar devam ettiğini, bu vakitten sonra moral bozukluğunu üzerinden attığını gördüğünü ancak ölümünden iki hafta önce moralinin yine çok bozuk olduğunu gördüğünü, bu durumun hediyelerin iadesinden kaynaklandığını öğrendiğini belirtmiştir. Topçu Çavuş İ.B. ifadesinde son olarak D.Y.nin hiç kimseyle bir probleminin olmadığını, D.Y.nin herhangi biri ile en ufak bir tartışmaya girdiğini dahi görmediğini, zaten yaşı büyük olduğu için herkesin ona "ağabey" dediğini ifade etmiştir.

36. İfadesi alınan Astsubay Ü.I. ise D.Y.nin çalışkan ve verilen emirleri zamanında yerine getiren disiplinli bir asker olduğunu ancak alıngan bir yönünün de bulunduğunu, bu yüzden onu kıracak bir harekette bulunmamak için özen gösterdiklerini, Kasım ayı ortalarından bu yana gece nöbetçilerini yerlerine götürüp getirme işini askerlere göz kulak olabileceği düşüncesiyle ona verdiklerini, onunla yaptığı konuşmalarda bir sıkıntısının olduğunu ve bu yüzden ilgiye muhtaç olabileceğini düşünmediğini ifade etmiştir.

37. Askerî savcı 5/1/2012 tarihinde Topçu Üsteğmen H.Y.nin ifadesini almıştır. H.Y. ifadesinde özetle eğitimli bir asker olan D.Y.nin herhangi bir isteği olduğunda bunu uygun bir dille kendilerine anlattığını, D.Y.nin Ekim ayı içinde nişanlısıyla ev eşyası alışverişi yapacaklarını belirterek kendisinden izin istediğini, bunun üzerine D.Y.yi izne gönderdiğini, izin dönüşünde D.Y.yi uygulama gereği izin dönüş muayenesine gönderdiğini, muayenede D.Y.ye durumsal anksiyete bozukluğu tanısı konulması üzerine viziteci onbaşıya D.Y.yi RDM'ye götürmesi gerektiğini söylediğini, o gün RDM'den döndüklerinde RDM'de yoğunluk olduğundan muayene olamadıklarını söylediklerini, bunun üzerine ertesi gün bu kişileri bir kez daha RDM'ye gönderdiğini, bu kez olumsuz bir dönüş olmadığını, bu yüzden muayene olmuştur diyerek konunun üzerinde durmadığını, zaten gözlemlerinde D.Y.nin resen RDM'ye sevk edilecek düzeyde psikolojisinin bozuk olduğunu görmediğini, D.Y.nin sorunu olduğunda bunu rahatlıkla anlatacak biri olduğunu, ayrıca çalışkan ve disiplinli bir asker olduğunu belirtmiştir.

38. Askerî savcı vizite onbaşısı olarak görev yapan H.A.nın 5/1/2012 tarihinde ifadesini almıştır. H.A. ifadesinde özetle D.Y.yi izin dönüşlerinde rutin olarak yapılan muayene kapsamında revire götürdüğünü, revirdeki doktorun D.Y.ye anksiyete bozukluğu tanısı koyarak D.Y.nin RDM'ye sevkinin uygun olacağına karar verdiğini, bunun üzerine D.Y.yi RDM'ye götürdüğünü; ancak, RDM'ye gittikleri gün yeni gelen askerlerin toplu muayenesi olduğundan sıra beklememek için daha sonra geliriz diyerek geri döndüklerini ancak daha sonra gittiklerinde de yoğunluktan geri döndüklerini, D.Y.nin de bir daha gitmek istemediğini, zaten bir süre sonra D.Y.nin üzerindeki durgunluk ve moral bozukluğunun kalktığını ifade etmiştir.

39. Askerî Savcılık ayrıca D.Y.nin kullandığı telefon numarasından yapılan görüşmelerin dökümlerini incelemiştir. Askerî Savcılık bu inceleme neticesinde D.Y.nin olaydan önceki gün yani 2/1/2012 tarihinde eski nişanlısı ile 694 saniyelik bir telefon görüşmesi gerçekleştirdiğini tespit etmiştir. Bunun üzerine Askerî Savcı, istinabe yoluyla D.Y.nin eski nişanlısının ifadesini almıştır. D.Y.nin eski nişanlısı S.B.nin ifadesi şöyledir:

"[D.Y.] benim eski nişanlımdır. [D.Y.] askerden yıllık izine geldiği zaman kendisi ile 2011 yılı Ekim ayında aramızdaki kişisel sebeplerden dolayı ayrıldık. Daha sonra [D.Y.] askere gitti ve biz bunun üzerine telefonda görüşmedik. En son görüşmemiz, benim ailemin [D.Y.ye] ait eşyalarını ailesine göndermesi üzerine beni aradı. Bana "neden sana gönderdiğim eşyaları geri göndermişsin, bizim konuşmamız böyle değildi. Benim eşyalarım sende, senin esyalarında bende kalacaktı" diye söyledi. Ben de ailemin geleneklerine göre hareket edeceğimi söyledim. Ailemin tüm eşyalarını göndermesi üzerine çok üzüldüğünü söyledi. Bunun üzerine ben kendisine telefonu kapatalım fazla uzatmayalım dedim. O da bana hep senin istediğin mi olacak kapat deyince kapatacak mıyım dedi. Bunun üzerine kendisi bana tam hatırladığım kadarıyla "silahı alıp her gün kafama dayıyorum sen ve ailem üzülmeyin diye tekrardan silahı geri bırakıyorum" şeklinde cümle kullandı. Ben de kendi kişilik yapısını bildiğimden dolayı beni etkilemek için böyle konuştuğunu düşündüm ve bunun üzerine ben de saçmalama böyle bir şey yapmazsın çünkü sen böyle biri değilsin dedim. Daha sonra telefonu kapattığımı söyleyerek kapattım. Benim olay ile ilgili bilgim bundan ibarettir dedi."

3. Soruşturma Sonucunda Verilen Karar

40. Askerî Savcılık, soruşturma kapsamında elde ettiği tüm verileri değerlendirerek D.Y.nin ölümünde herhangi bir kişiye atfı kabil kusur ve ihmal bulunmadığı kanaatine varmış; 7/10/2013 tarihli karar ile kovuşturmaya yer olmadığına karar vermiştir.

41. Başvurucu 6/11/2013 tarihli dilekçe ile kovuşturmaya yer olmadığı kararına itiraz etmiş ve bu kararın kaldırılması talebinde bulunmuştur. Başvurucu dilekçesinde özetle olay hakkında ayrıntılı bir araştırma ve inceleme yapılmadığını, D.Y.nin bilinen bir bunalım hâlinin ya da psikolojik bozukluğunun olmadığını, kardeşinin intihar ettiğine inanmadığını, olayda başka karanlık noktalar olabileceğinden endişe ettiğini belirtmiştir. Başvurucu ayrıca olayın intihar sonucunda gerçekleştiği kabul edilecek olsa dahi kardeşinin bu psikolojiye bürünmesinde etkin olan durumların, askerlik hizmetini yerine getirirken yaşadıklarının etkili olması ihtimalinin hiç değerlendirilmemiş olmasının hatalı olduğunu ileri sürmüştür.

42. İtirazı inceleyen Kara Kuvvetleri Komutanlığı Beşinci Kolordu Komutanlığı Askerî Mahkemesi (Askerî Mahkeme) soruşturmanın genişletilmesine karar vermiştir. Askerî Mahkeme, Topçu Er M.Ç.nin kendi silahını D.Y.ye teslim etme yetkisinin olup olmadığı hususunun tam olarak açıklığa kavuşturulamadığı sonucuna varmış ve bu eksikliğin tamamlanması için dosyanın Askerî Savcılığa gönderilmesine ve gerekli araştırmalar yapıldıktan sonra dosyanın Mahkemeye iadesine karar vermiştir.

43. Askerî Savcılık bu kapsamda diğer bazı araştırmaların yanı sıra Topçu Er M.Ç. ile Teğmen H.Y.nin ifadesini almıştır. Topçu Er M.Ç. ifadesinde özetle D.Y.nin nöbet yerine doğru giderken "Ben sizden sorumluyum, bu güzergahta önümüze domuz çıkıyor." diyerek silahı istediğini, silahı ilk başta vermemesine rağmen D.Y.nin çekiştirerek silahı aldığını belirtmiştir. Teğmen H.Y. ise üst rütbe konumunda olan kişinin lüzum görmesi hâlinde erlerden silahlarını isteyebileceğini, olay günü D.Y. nöbetçi çavuş olduğu için yanında bulunan erlerden silahlarını istemesi hâlinde askerî teamüller gereği erlerin silahlarını D.Y.ye vermesi gerektiğini ifade etmiştir.

44. Başvurucu 28/5/2014 tarihli dilekçe ile kovuşturmaya yer olmadığı kararına karşı ek bazı itirazlar ileri sürmüştür. Başvurucu dilekçesinde özetle A.Y., M.Ç. ve E.K. adlı kişilerin olay günü saat 22.00 sıralarında bölük teğmeni ile kardeşinin tartıştığını, teğmenin silahının dipçiği ile kardeşinin kafasına vurduğunuaktardığını, bu kişilerin tanıklığının çok önemli olduğunu zira kardeşinin intihar etmiş olabileceğine inanmadığını ileri sürmüştür.

45. Askerî Mahkeme, soruşturmanın genişletilmesi üzerine yapılan araştırmaları da dikkate alarak 13/8/2014 tarihli karar ile başvurucunun itirazının reddine karar vermiştir. Askerî Mahkeme, kovuşturmaya yer olmadığı kararında açıklanan delillerin dosya kapsamıyla uyum arz ettiğini, mevcut delillerin soruşturma konusu olayda D.Y.nin kendi isteği ve eylemiyle herhangi bir kişinin teşviki veya yardımı söz konusu olmaksızın hayatına son verdiği hususunda bir şüphe uyandırmadığını, ölen kişinin sıralı amirlerinin olayla ilgili herhangi bir ihmallerinin bulunmadığını, D.Y.nin olay günü M.Ç.nin silahını zorla aldığını, dolayısıyla M.Ç.nin de herhangi bir kusurunun veya sorumluluğunun bulunmadığını belirterek Askerî Savcılıkça D.Y.nin ölüm olayı ile ilgili olarak gerekli tüm soruşturma işlemlerinin yapılmış olduğu, eksik soruşturmayla karar verilmesinin söz konusu olmadığı, itiraza konu kovuşturmaya yer olmadığı kararında bir isabetsizlik bulunmadığı sonucuna ulaşmıştır. Askerî Mahkeme ayrıca Ali Asker Yurtsever tarafından 28/5/2014 tarihli dilekçe ile ileri sürülen itiraz ve taleplerin olayla doğrudan bir bağlantısının bulunmadığını, Ali Asker Yurtsever'in iddia ettiği ve araştırılmasını talep ettiği olay ile ölüm olayı arasında zaman ve mekân farkının bulunduğunu, iddia edilen şahısla ilgili eylemlerin ayrı bir soruşturma konusu olabileceğini belirterek bu itirazları da yerinde görmemiştir.

46. Bu karar 1/9/2014 tarihinde başvurucu vekiline tebliğ edilmiştir.

47. Başvurucu 1/10/2014 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

48. Başvurucu anılan olay sebebiyle Askeri Yüksek İdare Mahkemesinde (AYİM) tam yargı davası açtığına dair herhangi bir bilgi vermemiştir. Anayasa Mahkemesi, bu hususta AYİM Genel Sekreterliğine 3/8/2017 tarihinde müzekkere yazmış ve söz konusu olay sebebiyle başvurucu tarafından açılmış bir tam yargı davasının bulunup bulunmadığını sormuştur. AYİM Başkanlığı 4/8/2017 tarihli yazı ile kayıtlarında başvurucu adına bir davaya rastlanmadığını bildirmiştir.

IV. İLGİLİ HUKUK

49. İlgili hukuk için bkz. Coşkun Çiftler, B. No: 2014/18624, 22/2/2018, §§ 55-61; Kumrişan Akkuş ve Sefer Akkuş, B. No: 2014/14672, 1/2/2017, §§ 45-56.

V. İNCELEME VE GEREKÇE

50. Mahkemenin 4/4/2018 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları

51. Başvurucu, kardeşinin askerlik hizmetini ifa etmekte iken ateşli silah yaralanması sonucu yaşamını yitirmesi üzerine başlatılan ceza soruşturması sonucunda ölüm olayının intihar neticesinde gerçekleştiği gerekçesiyle kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiğini, kardeşinin bilinen bir bunalım hâlinin veya psikolojik bozukluğunun bulunmadığını, terhisine sadece on gün kalan kardeşinin intihar ettiğine inanmadığını, bu hususun çok kuşkulu olduğunu, kardeşinin ölümünün intihar sonucunda gerçekleştiği yönündeki değerlendirmelerin doğru olmadığını belirtmiştir.

52. Başvurucu ayrıca intihar nitelendirmesi kabul edilse bile kardeşinin bu duruma sürüklenmesi nedeniyle ve yine kardeşine yapılan ilk müdahalenin gecikmesi sebebiyle yetkililerin sorumluluğunun bulunduğunu, kardeşinin devletin koruması ve gözetimi altında olduğu sırada hayatını kaybettiğini, yetkili makamların bu gibi hâllerde askerleri hastaneye yönlendirmesinin ya da hava değişimi gibi tedbirleri almasının gerektiğini, kardeşinin ölümünde ilgili tüm kurumların ve kuruluşların ihmalinin bulunduğunu ifade etmiştir.

53. Başvurucu son olarak kardeşinin yaşamını yitirdiği olaya ilişkin ayrıntılı bir inceleme ve araştırma yapılmadan olayın intihar olduğunun değerlendirildiğini, olayda başka karanlık noktalar olabileceği yönünde şüphelerinin bulunduğunu, kardeşinin intihar etmiş olduğu kabul edilse bile intihar kararında etkili olma ihtimali olan askerlik hizmetine ilişkin olayların etkisinin soruşturmada değerlendirilmediğini, olay günü bölük teğmeni ile kardeşinin tartıştığına ve teğmenin kardeşinin kafasına silahının dipçiği ile vurduğuna ilişkin iddiaların araştırılmadığını, kardeşinin ölümünde ihmalî davranışla da olsa sorumlu kişilerin olabileceği olasılığının hiç değerlendirilmemiş olmasının hatalı olduğunu, itiraz mahkemesinin duruşmasız olarak karar verdiğini, soruşturma kapsamında toplanan deliller ve mütalaalardan kendisine bilgi verilmesi ve görüş bildirme olanağı tanınması gerekirken bunun yapılmadığını, sorumluluğu olduğu düşünülen kişiler ile soruşturmayı yürüten kişiler asker olduğundan eşit ve adil bir soruşturma yürütülmediğini, itiraz merciinin verdiği karara karşı bir üst makama başvuru hakkının tanınmamasının eksiklik olduğunu belirtmiştir.

54. Başvurucu, yukarıdaki iddialarla yaşam hakkının, adil yargılanma hakkının ve etkili başvuru hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme

55. Somut olayda başvurucu, kardeşinin bir cinayete kurban gitmiş olabileceğini; ancak, bu husus hakkında yeterli bir araştırma yapılmadığı için olayın aydınlatılamadığını ileri sürmüştür. Başvurucu ayrıca olay intihar olarak kabul edilse bile yetkili makamların bu intiharı önlemeye yönelik görev ve yükümlülüklerini gereği gibi yerine getiremediğini, kardeşinin ölümünde ihmalî davranışla da olsa sorumlu kişilerin olabileceği olasılığının hiç değerlendirilmemiş olmasının bir eksiklik olduğunu iddia etmiştir.

56. Bu durum dikkate alındığında somut olayda başvurucunun temel olarak iki ayrı şikâyetinin bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu şikâyetlerden birincisi, olayın cinayet olduğu ancak bunun yeterince araştırılmadığı hususu ile ilgilidir. Bu şikâyetlerden ikincisi ise kişinin yaşamının kendi eylemlerinden kaynaklanabilecek risklere karşı korunamadığı ve olayda ihmali olan görevliler hakkında etkili bir ceza soruşturması yürütülmediği hususu ile ilgilidir.

57. Bu iki şikâyetin niteliği itibarıyla birbirinden farklı olduğu açıktır. Bu farklılık, yaşam hakkı kapsamında tüketilmesi gereken uygun başvuru yolunun hangisi olduğu konusuyla da yakından ilgilidir. Çünkü yukarıda da belirtildiği üzere birinci şikâyet ölümün üçüncü kişi tarafından kasıtlı olarak gerçekleştirildiği, ikinci şikâyet ise askerî yetkililerin ihmalî davranışları sonucu yaşam hakkının korunamadığı ve bu konuda etkili bir ceza soruşturması yürütülmediği iddiası ile ilgilidir. Bu sebeple mevcut başvurunun yaşam hakkı kapsamında iki farklı başlık altında incelenmesi gerektiği değerlendirilmiştir.

58. Anayasa’nın “Kişinin dokunulmazlığı, maddi ve manevi varlığı” kenar başlıklı 17. maddesinin birinci fıkrası şöyledir:

“Herkes, yaşama, maddî ve manevî varlığını koruma ve geliştirme hakkına sahiptir.”

59. Anayasa’nın 5. maddesinin ilgili kısmı şöyledir:

“Devletin temel amaç ve görevleri, (...) kişinin temel hak ve hürriyetlerini, sosyal hukuk devleti ve adalet ilkeleriyle bağdaşmayacak surette sınırlayan siyasal, ekonomik ve sosyal engelleri kaldırmaya, insanın maddî ve manevî varlığının gelişmesi için gerekli şartları hazırlamaya çalışmaktır.”

1. Ölüm Olayının Üçüncü Kişi ya da Kişilerce Kasıtlı Olarak Gerçekleştirildiğine İlişkin İddia

a. Genel İlkeler

60. Anayasa'nın 17. maddesinde düzenlenen yaşam hakkı, Anayasa'nın 5. maddesiyle birlikte değerlendirildiğinde devlete pozitif ve negatif ödevler yükler (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, B. No: 2012/752, 17/9/2013, § 50). Devletin negatif bir yükümlülük olarak yetki alanında bulunan hiçbir bireyin yaşamına kasıtlı ve hukuka aykırı olarak son vermeme, bunun yanı sıra pozitif bir yükümlülük olarak yine yetki alanında bulunan tüm bireylerin yaşam hakkını gerek kamusal makamların gerek diğer bireylerin gerekse kişinin kendisinin eylemlerinden kaynaklanabilecek risklere karşı koruma yükümlülüğü bulunmaktadır (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, §§ 50, 51).

61. Pozitif yükümlülüklerin korumaya ilişkin maddi yönünün yanı sıra usule ilişkin bir yönü de bulunmaktadır. Bu yükümlülük, doğal olmayan her ölüm olayının sorumlularının belirlenmesini ve gerekiyorsa cezalandırılmasını sağlayabilecek etkili bir soruşturma yürütmeyi gerektirir. Bu soruşturmanın temel amacı, yaşam hakkını koruyan hukukun etkili bir şekilde uygulanmasını ve varsa sorumluların hesap vermelerini sağlamaktır (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, § 54).

62. Yaşam hakkına ilişkin bu usul yükümlülüğü olayın niteliğine bağlı olarak cezai, hukuki ve idari nitelikteki soruşturmalarla yerine getirilebilir. Kasten veya kötü muamele sonucu meydana gelen ölüm olaylarında Anayasa'nın 17. maddesi gereğince devletin sorumluların tespitini ve cezalandırılmalarını sağlayabilecek nitelikte bir cezai soruşturma yürütme yükümlülüğü bulunmaktadır. Bu tür olaylarda idari soruşturmalar ve tazminat davaları sonucunda idari bir yaptırım veya tazminata hükmedilmesi ihlali gidermek ve dolayısıyla mağdur sıfatını ortadan kaldırmak için yeterli değildir (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, § 55).

63. Yaşam hakkı kapsamında yürütülmesi gereken ceza soruşturmalarının amacı yaşam hakkını koruyan mevzuat hükümlerinin etkili bir şekilde uygulanmasını ve vuku bulan ölüm olayında varsa sorumluları ve sorumluluklarını tespit etmek üzere adalet önüne çıkarılmalarını sağlamaktır. Bu, bir sonuç yükümlülüğü değil uygun araçların kullanılması yükümlülüğüdür. Anayasa'nın 17. maddesi hükümleri başvuruculara üçüncü tarafları belirli bir suç nedeniyle yargılatma ya da cezalandırma hakkı verdiği tüm yargılamaların mahkûmiyetle ya da belirli bir ceza kararıyla sonuçlandırma yükümlülüğü verdiği anlamına gelmemektedir (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, § 56).

64. Soruşturmanın etkililik ve yeterlilik açısından temin adına soruşturma makamlarının resen harekete geçmesi ve ölüm olayını aydınlatabilecek sorumluların tespitine yarayabilecek bütün delillerin toplanması gerekmektedir (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, § 57).

65. Ölüm olayına ilişkin yapılacak etkili bir soruşturma kapsamında yetkililerin, tanıkların ifadelerinin alınması, bilirkişi incelemeleri ve gerektiğinde yaralanmalar ile ilgili eksiksiz ve detaylı bir rapor hazırlanmasına imkân verecek otopsinin yapılması, ölüm sebebinin objektif analizinin yapılması ve söz konusu olaylarla ilgili kanıtların elde edilmesi için mümkün olan tüm tedbirlerin alınması gibi işlemleri yapmaları gerekmektedir. Ölüm sebebinin veya olası sorumlulukların tespit edilmesini olumsuz yönde etkileyecek nitelikteki her türlü eksiklik, etkili bir soruşturma yürütülmesi açısından risk teşkil edebilecektir (Meral Eşkili, B. No: 2013/7586, 4/11/2015, § 89)

66. Ayrıca soruşturmada görevli kişilerin olaylara karışan veya karıştığından şüphelenilen kişilerden bağımsız olması gerekir. Bu durum sadece hiyerarşik veya kurumsal bir bağlantı bulunmamasını değil aynı zamanda somut bir bağımsızlığı da gerektirmektedir (Cemil Danışman, B. No: 2013/6319, 16/7/2014, § 96).

67. Yürütülecek ceza soruşturmalarının etkinliğini sağlayan hususlardan biri de teoride olduğu gibi pratikte de hesap verilebilirliği sağlamak için soruşturmanın veya sonuçlarının kamu denetimine açık olmasıdır. Buna ilaveten her olayda, ölen kişinin yakınlarının, meşru menfaatlerini korumak için bu sürece gerekli olduğu ölçüde katılmaları sağlanmalıdır (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, § 58).

68. Yukarıda sayılanlara ek olarak yürütülecek soruşturmalarda makul bir süratte gerçekleştirilme ve özen gösterilme zorunluluğu da zımnen mevcuttur. Elbette ki bazı durumlarda soruşturmanın veya kovuşturmanın ilerlemesine engel olan unsurlar ya da güçlükler bulunabilir. Ancak bir soruşturmada ve devamında yapılan kovuşturmada yetkililerin hızlı hareket etmeleri yaşanan olayların daha sağlıklı bir şekilde aydınlatılabilmesi, kişilerin hukukun üstünlüğüne olan bağlılığını sürdürmesi ve hukuka aykırı eylemlere hoşgörü gösterildiği ya da kayıtsız kalındığı görünümü verilmesinin engellenmesi açısından kritik bir öneme sahiptir (Deniz Yazıcı, B. No: 2013/6359, 10/12/2014, § 96).

b. İlkelerin Olaya Uygulanması

69. Başvurucu, kardeşinin ölümünün intihar sonucu gerçekleştiği yönündeki değerlendirmelerin doğru olmadığını, bu husus hakkında etkili bir soruşturma yürütülmediğini ileri sürmüştür.

70. Yukarıda da belirtildiği üzere ölüm olayının üçüncü kişi ya da kişilerce kasıtlı olarak gerçekleştirildiği yönündeki şikâyetler ile ilgili olarak soruşturma makamlarının, sorumluların tespitini ve cezalandırılmalarını sağlayabilecek nitelikte bir cezai soruşturma yürütme yükümlülüğü bulunmaktadır. Kasıtlı bir eylem sonucu meydana gelen ölüm olaylarında mağdura/mağdurlara sadece tazminat ödenmesi yaşam hakkı ihlalini gidermek ve mağdur sıfatını ortadan kaldırmak için yeterli değildir. Dolayısıyla cinayet iddiasına ilişkin şikâyetler yönünden tüketilmesi gereken uygun başvuru yolunun ceza soruşturması olduğu açıktır. Bu nedenle somut olayda soruşturma makamlarının cinayet iddiası ile ilgili olarak etkili bir soruşturma yürütüp yürütmediğinin incelenmesi gerekir.

71. Bu husus ile ilgili olarak öncelikle başvurucunun somut olayda sorumluluğu olduğu düşünülen kişiler ile soruşturmayı yürüten kişilerin asker olduğu, dolayısıyla eşit ve adil bir soruşturma yürütülmediği yönündeki iddialarına değinmek gerekir.

72. Anayasa Mahkemesi kararlarında sıklıkla belirtildiği üzere (Muharrem Baş, B. No: 2014/5391, 29/6/2016, §§ 97-107; Abubekir Yeşilkaya ve diğerleri, B. No: 2014/3973, 8/12/2016, §§ 109-118; Sinan Işık, B. No: 2013/2482, 13/4/2016, §§ 65-80) yasal ve kurumsal olarak birtakım soru işaretlerinin mevcut olması tek başına, askerî savcılığın bağımsız ve tarafsız bir soruşturma yapmayacağı şeklinde yorumlanamaz. Başvurucuların bu hususta iddialarını destekleyecek olgu veya deliller sunması gerekir. Başvuru konusu olayda, gerek soruşturmayı yürüten Askerî Savcılığın gerekse itirazı inceleyen Askerî Mahkeme üyelerinin soruşturmanın seyrine etki edecek ön yargılı ve taraflı bir tutumunun olduğunu ortaya koyan bir bulgu saptanmamıştır. Dolayısıyla somut olayda soruşturmanın bağımsızlığı ve tarafsızlığı yönünden herhangi bir sorun bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

73. Somut olayda başvurucu, kardeşinin üçüncü kişi ya da kişilerce öldürülmüş olabileceğini belirtmekle birlikte bu eylemin hangi şüpheli kişi ya da kişilerce gerçekleştirilmiş olabileceği hususunda Anayasa Mahkemesine herhangi bir bilgi vermemiştir. Başvurucu, sadece kardeşinin ölümünde pek çok kuşkulu yön bulunduğunu belirtmiş ve kardeşinin intihar edecek birisi olmadığı argümanını ileri sürmüştür.

74. Başvuru formu ve ekleri bu kapsamda incelendiğinde soruşturma makamları tarafından başvurucunun kardeşinin ölüm olayı ile ilgili olarak çeşitli araştırmalar yapıldığı görülmektedir. Soruşturma makamları tarafından bu kapsamda, resen bir soruşturma başlatılmış, olay yeri incelemesi yapılarak olay yerinin fotoğrafları çekilmiş ve krokisi çizilmiş, akabinde ölü muayene işlemi ile otopsi işlemleri gerçekleştirilmiştir. Gerçekleştirilen otopsi işlemi neticesinde hazırlanan raporda, D.Y.nin göğüs bölgesinden giren ve sırtının sol yanından çıkan bir mermiyle yaralandığı, atışın bitişik atış mesafesinden yapılmış olduğu, D.Y.nin ölümünün, ateşli silah mermi çekirdeği yaralanmasına bağlı iç organ yaralanması sonucu meydana gelmiş olduğu yönünde tespitler yapılmıştır. Soruşturma makamlarınca yapılan bu araştırmalarda, olayın cinayet olabileceği şüphesini uyandıran herhangi bir delil elde edilememiştir.

75. Soruşturma kapsamında ayrıca kimyasal ve balistik inceleme raporları düzenlenmiştir. Yapılan balistik inceleme neticesinde, olay yerinde bulunan mermi kovanının D.Y.nin olay anında kullandığı belirtilen tüfek ile atılmış olduğu tespit edilmiştir. Atış artığı ile ilgili olarak yapılan kimyasal inceleme neticesinde ise D.Y.nin sol el dış, sol el iç, sağ yüz ve sol yüz bölgesinden alınan svaplarda atış artığı tespit edilmiştir. Keza D.Y.ye ait parkanın göğüs bölgesindeki delinmede de atış artıkları bulunmuş, atış artıklarının dağılımı ve yoğunluğuna göre atışın bitişik atış olduğu belirlenmiştir. Atış artığı analizinde Topçu Er M.Ç.nin sol el içinde ve hücum yeleği önünde de atış artığı tespit edilmiş ise de soruşturma makamlarınca bu atış artıklarının ateş etmeden değil, temastan kaynaklanabileceği değerlendirilmiştir. Soruşturma makamlarının, Topçu Er M.Ç.de tespit edilen atış artıklarının, atış artığı bulunan yerlere temas edilmesinden kaynaklanmış olabileceği yönündeki değerlendirmesinin makul olmadığının söylenemeyeceği kanaatine varılmıştır.

76. Olayla ilgili olarak ayrıca bazı asker kişiler ile sivil kişilerin tanık sıfatıyla ifadesi alınmıştır. İfadesi alınan bu tanıkların beyanlarının da cinayet iddiasını destekleyecek herhangi bir kayıt içermediği anlaşılmıştır.

77. Askerî Savcılık ayrıca D.Y.nin kamuflajından çıkan "Ben [D.Y.] ölümümün asker... ilgisi yoktur. Tamamen sivil... öldürüyorum kendimi. Bu iş bir onur ve g... selesidir. Beni bir tek ölü... umarım yanılmam." şeklindeki notun bilirkişi incelemesi neticesinde D.Y.nin elinden çıktığının tespit edildiğini belirtmiştir.

78. Başvurucu ayrıca olay günü bölük teğmeni ile kardeşinin tartıştığına, teğmenin bu tartışma sırasında kardeşinin kafasına silahının dipçiği ile vurduğuna ilişkin iddiaların araştırılmadığını ileri sürmüştür. Başvuru formu ve ekleri bu kapsamda incelendiğinde soruşturma kapsamında ifadeleri alınan tanıkların bölük teğmeni ile D.Y.nin tartıştığı yönünde bir beyanda bulunmadıkları ve bu kapsamda değerlendirilebilecek herhangi bir olaydan bahsetmedikleri görülmektedir. Olay sonrasında yapılan ölü muayene ve klasik otopsi işlemlerinde de bu yönde herhangi bir bulgu saptanmadığı anlaşılmaktadır. Dolayısıyla başvurucunun kovuşturmaya yer olmadığı kararına yaptığı itiraz aşamasında ileri sürdüğü bu iddia hakkında Askerî Mahkemenin yaptığı değerlendirmelerden ayrılmayı gerektirecek bir husus bulunmamaktadır (bkz. § 45).

79. Tüm bu hususlar dikkate alındığında D.Y.nin üçüncü kişi ya da kişilerce öldürülüp öldürülmediği hususunda etkili bir soruşturma yürütüldüğü sonucuna ulaşılmıştır.

80. Somut olayda başvurucu; her ne kadar itiraz incelemesinin duruşmasız olarak yapıldığını, soruşturmadan yeterince bilgilendirilmediğini, kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yaptığı itirazın reddedilmesinden sonra başka bir üst makama başvuru hakkının bulunmadığını ileri sürmüş ise de başvurucunun soruşturmaya aktif bir şekilde katılabildiği ve delillerini soruşturma makamlarına sunabildiği değerlendirilmiştir. Bunun yanı sıra soruşturmanın 2 yıl 8 ay gibi makul kabul edilebilecek bir sürede tamamlandığı anlaşılmıştır.

81. Soruşturma makamlarının olaylara ilişkin tespitleri Anayasa Mahkemesi açısından bağlayıcı olmamakla birlikte, Anayasa Mahkemesinin soruşturma makamlarının tespitlerinden farklı bir tespitte bulunabilmesi için bu hususta ikna edici unsurların mevcut olması gerekmektedir. Askerî Savcılık, olay hakkında etkili bir şekilde yürüttüğü soruşturma neticesinde D.Y.nin ölümünün intihar neticesinde gerçekleştiği sonucuna ulaşmıştır. Askerî Savcılık bu sonuca ulaşırken olay yeri inceleme raporuna, tanık beyanlarına, ölü harici muayenesine, otopsi raporuna ve diğer uzmanlık raporlarına dayanmıştır. Dayanılan bu deliller ile başvuru dosyasındaki diğer bilgi ve belgeler, D.Y.nin yaşamına üçüncü kişi ya da kişilerin eylemi ile son verildiği iddiasını desteklememektedir. Bu durumda somut olayda soruşturma makamlarının D.Y.nin intihar ettiği yönündeki tespitinden ayrılmayı gerektirecek ikna edici bir nedenin bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

82. Açıklanan gerekçelerle ölüm olayının üçüncü kişi ya da kişilerce kasıtlı olarak gerçekleştirildiğine yönelik iddiaların açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

2. D.Y.nin Yaşamının Kendi Eylemlerine Karşı Korunmadığına İlişkin İddia

83. Başvurucu, yukarıda belirtilen iddialarla (bkz. §§ 52, 53) kardeşinin yaşamının kendi eylemlerinden kaynaklanabilecek risklere karşı korunamadığını ve olayda ihmali olan görevliler hakkında etkili bir ceza soruşturması yürütülmediğini ileri sürmüştür.

84. Ölüm olayının kasıtlı bir eylem sonucu meydana geldiği durumlarda devletin sorumluların tespitine ve cezalandırılmalarına imkan sağlayacak nitelikte cezai soruşturmalar yürütmekle yükümlü olduğunu bu aşamada tekrar vurgulamak gerekir.

85. Ancak ihmal nedeniyle meydana gelen ölüm olaylarına ilişkin davalar açısından farklı bir yaklaşımın benimsenmesi gerekir. Buna göre yaşam hakkının veya fiziksel bütünlüğün ihlaline kasten sebebiyet verilmemiş ise "etkili bir yargısal sistem kurma" yönündeki pozitif yükümlülük her olayda mutlaka ceza davası açılmasını gerektirmez. Mağdurlara hukuki, idari ve hatta disiplinle ilgili hukuk yollarının açık olması yeterli olabilir(Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, § 59).

86. Bununla birlikte ihmal suretiyle meydana gelen ölüm olaylarında devlet görevlilerinin ya da kurumlarının bu konuda muhakeme hatasını veya dikkatsizliği aşan bir ihmali olduğu yani olası sonuçların farkında olmalarına rağmen söz konusu makamların kendilerine verilen yetkileri gözardı ederek tehlikeli bir faaliyet nedeniyle oluşan riskleri bertaraf etmek için gerekli ve yeterli önlemleri almadığı durumlarda -bireyler kendi inisiyatifleriyle hangi hukuk yollarına başvurmuş olursa olsun- insanların hayatının tehlikeye girmesine neden olan kişiler aleyhine etkili bir ceza soruşturması yürütülmemesi, hiçbir suçlamada bulunulmaması ya da bu kişilerin yargılanmaması 17. maddenin ihlaline neden olabilir (Serpil Kerimoğlu ve diğerleri, §§ 59-62).

87. Başvuru formu ve eklerinde, başvurucunun kardeşi D.Y.nin üçüncü kişi ya da kişilerce kasıtlı olarak öldürüldüğünü ortaya koyan herhangi bir bilgi ve belge bulunmamaktadır. Olay hakkında etkili bir şekilde yürütülen ceza soruşturması neticesinde, olayın cinayet olduğunu ortaya koyan bir veri tespit edilememiştir.

88. Ceza soruşturması neticesinde elde edilen bilgi ve belgeler, askerî yetkililerin mesleki ödevlerine açıkça aykırı davranarak D.Y.nin ölümüne sebebiyet verdiği iddiasını da desteklememektedir.

89. Bu durumda, Anayasa’nın 17. maddesi bağlamında devletin sahip olduğu “etkili yargısal sistem kurma” yönündeki pozitif yükümlülük, somut olayda mağdura idari yargı mercileri önünde açabileceği bir tam yargı davası yolunun sağlanması ile yerine getirilmiş sayılabilir.

90. Nitekim Anayasa Mahkemesi, askerde intihar eden kişilerin yakınları tarafından Askeri Yüksek İdare Mahkemesinde (AYİM) açılan tam yargı davalarında idarenin kusurlu olduğunun tespit edilmesi ve ölen kişinin yakını/yakınları lehine belli bir miktar tazminata hükmedilmesi hâlinde yaşam hakkı yönünden mağduriyetin ortadan kalkabileceğini önceki birçok kararında ifade etmiştir (Benzer bazı kararlar için bkz. Abdullah Doğan ve Meryem Doğan, B. No: 2014/129, 29/9/2016; Aysel Yılmaz ve diğerleri, B. No: 2014/6927, 29/9/2016, §§ 59-62).

91. Somut olayda başvurucu, kardeşinin ölümü ile neticelenen olay hakkında yürütülen ceza soruşturmasından sonra bireysel başvuruda bulunmuştur. Başvurucu, Türk hukuk sistemindeki mevcut hukuki yollardan olup hem idarenin mesuliyetini saptayabilecek hem de gerektiği takdirde zararın ödenmesini sağlayabilecek olan tam yargı davası yolunu tükettiğine ilişkin herhangi bir bilgi ve belgeyi Anayasa Mahkemesine sunmamıştır. Bu durumda yaşam hakkının korunamadığına ilişkin şikâyetler yönünden kanunda öngörülen yargısal başvuru yollarının tamamının bireysel başvuru yapılmadan önce tüketilmiş olduğundan söz edilemeyecektir.

92. Açıklanan gerekçelerle başvurunun bu kısmının diğer kabul edilebilirlik şartları yönünden ayrıca incelenmeksizin başvuru yollarının tüketilmemesi nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

VI. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A.1. Ölüm olayının üçüncü kişi ya da kişilerce kasıtlı olarak gerçekleştirildiği belirtilerek ileri sürülen yaşam hakkı ihlali iddiasının açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

2. Kişinin yaşamının kendi eylemlerinden kaynaklanabilecek risklere karşı korunamadığı belirtilerek ileri sürülen yaşam hakkının ihlal edildiğine ilişkin iddianın başvuru yollarının tüketilmemesi nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 4/4/2018 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.