I. BAŞVURUNUN KONUSU

1. Başvuru, mahsup talebinin reddedilmesi nedeniyle kişi hürriyeti ve güvenliği hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

II. BAŞVURU SÜRECİ

2. Başvuru 11/1/2016 tarihinde yapılmıştır.

3. Başvuru, başvuru formu ve eklerinin idari yönden yapılan ön incelemesinden sonra Komisyona sunulmuştur.

4. Komisyonca başvurucunun adli yardım talebinin kabulüne karar verilmiştir.

5. Komisyonca başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

6. Bölüm Başkanı tarafından başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin birlikte yapılmasına karar verilmiştir.

7. Başvuru belgelerinin bir örneği bilgi için Adalet Bakanlığına (Bakanlık) gönderilmiştir. Bakanlık görüş bildirmemiştir.

III. OLAY VE OLGULAR

8. Başvuru formu ve eklerinde ifade edildiği şekliyle olaylar özetle şöyledir:

9. Başvurucu, Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/12/2010 tarihli kararı ile hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından toplam 1 yıl 16 ay 10 gün hapis cezası almış ve mahkûmiyet kararı temyiz yolu tüketilerek 26/9/2012 tarihinde kesinleşmiştir.

10. Başvurucu 5/10/2015 tarihli dilekçe ile Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/220 Sorgu sayılı tutuklama müzekkeresi sebebiyle 13/6/1998-23/7/1998 tarihleri arasında tutuklu kaldığını iddia ettiği 40 gün sürenin Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesince hükmedilen cezasından mahsubuna karar verilmesini talep etmiş, ancak tutuklanmasına ilişkin sorgu tutanağı ya da tutuklama müzekkeresi vb. herhangi bir belge ibraz etmemiştir.

11. Kocaeli 1. Asliye Ceza Mahkemesi 7/12/2015 tarihinde söz konusu tutuklama müzekkeresinin dayanağı olan dava veya soruşturma dosyası başvurucu tarafından bildirilmediğinden mahsup şartlarının tespit edilemediği gerekçesiyle başvurucunun talebini reddetmiştir. Ret kararının gerekçesinin ilgili kısmı şöyledir:

"Taleple ile ilgili olarak C.Savcısından yazılı görüş istenilmiş, C.Savcısı yazılı mütalaasında hükümlünün mahsup edilmesini talep ettiği Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/220 Sorgu sayılı tutuklama müzekkeresinin hangi dava veya soruşturma dosyasına ilişkin olduğunun hükümlü tarafından bildirilmediği, bu nedenle tevkifin infaz durumunun ve başka suçtan mahsup edilip edilmediğinin tespit edilemediği, dolayısıyla mahsup şartlarının tespit edilemediğinden bu aşamada hükümlünün talebinin reddine, hükümlü tevkifin hangi dosyaya ait olduğunu bildirir ise talebinin yeniden değerlendirilebileceğine karar verilmesi mütalaasında bulunmuştur.

Taleple ilgili olarak Kocaeli C.Başsavcılğına ve 13/06/1998 tarihinde faaliyette olan Kocaeli 1. Sulh Ceza Mahkemesi, Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesi, Kocaeli 2. Asliye Ceza Mahkemesi, Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesi ve Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesine 13/06/1998 tarihinden sonra Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/220 Sorgu sayılı tutuklama müzekkeresine konu olay nedeniyle açılmış bir kamu davası bulunup bulunmadığı, Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 13/06/1998 tarih ve 1998/220 Sorgu sayılı tevkifinin fiilen infaz görüp görmediği, infaz görmüş ise hangi tarihler arasında fiilen infaz gördüğü, dava dosyasında tutukluluğu var ise mahkemece veya başka bir mahkemenin başka bir kararıyla bu tutukluluk süresinin cezasından mahsup edilip edilmediği, mahkemece veya başka mahkemece mahsup edilmiş ise ne kadarlık sürenin mahsup edildiğinin ve ayrıca davanın karara çıkıp kararın kesinleşip kesinleşmediğinin, kesinleşmiş ise hangi tarihte kesinleştiğinin, suç tarihinin hangi tarih olduğunun mahkememize bildirilmesi, ayrıca belirtilen süre içinde sanık Necip Başkonak hakkında mahkemenize açılmış başka bir dava var ise esas ve karar numaralarının ne olduğunun mahkememize bildirilmesi istenilmiş, gelen yazı cevaplarından hükümlü Necip Başkonak ile ilgi kayda rastlanılamadığının bildirildiği, ayrıca mahkememizin 1998 yılına ait esas defterinin incelenmesinde hükümlü Necip Başkonak hakkında Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/220 Sorgu sayılı tevkif müzekkeresi ile ilgili bir davanın açılmadığı anlaşılmıştır.

Her ne kadar hükümlü Necip Başkonak 05/10/2015 tarihli dilekçesi ile Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/220 Sorgu sayılı tevkif müzekkeresi sebebiyle 13/06/1998-23/07/1998 tarihleri arasındaki 40 günlük tutukluluk süresinin mahkememizce hükmedilen cezasından mahsubunu talep etmiş ise de, hükümlünün mahsup edilmesini talep ettiği Kocaeli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 1998/220 Sorgu sayılı tutuklama müzekkeresinin hangi dava veya soruşturma dosyasına ilişkin olduğunun hükümlü tarafından bildirilmediği, bu nedenle tevkifin infaz durumunun ve başka suçtan mahsup edilip edilmediğinin tespit edilemediği, dolayısıyla mahsup şartlarının tespit edilemediğinden bu aşamada hükümlünün talebinin reddine... [karar verilmiştir.]"

12. Başvurucunun bu karara yaptığı itiraz, Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesince 14/12/2015 tarihinde kararda usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle kesin olarak reddedilmiştir. Başvurucu 11/1/2016 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

13. Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla yapılan kontrolde bireysel başvurunun incelendiği tarih itibarıyla başvurucun tahliye edildiği tespit edilmiştir.

IV. İNCELEME VE GEREKÇE

14. Mahkemenin 11/12/2019 tarihinde yapmış olduğu toplantıda başvuru incelenip gereği düşünüldü:

A. Başvurucunun İddiaları

15. Başvurucu, yasal koşulları oluşmasına rağmen, mahsup talebinin haksız yere reddedildiğini belirterek kişi hürriyeti ve güvenliği hakkı ile adil yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme

16. Anayasa Mahkemesi, olayların başvurucular tarafından yapılan hukuki nitelendirmesi ile bağlı olmayıp olay ve olguların hukuki tavsifini kendisi takdir eder (Tahir Canan, B. No: 2012/969, 18/9/2013, § 16). Başvurucunun şikâyetinin özü mahsup talebinin haksız yere reddedilmesi nedeniyle ceza infaz kurumunda fazla tutulduğuna ilişkindir. Anayasa Mahkemesince, hükümlülerin ceza infaz kurumlarında kalacağı süreyi doğrudan veya dolaylı olarak etkileyen durumların Anayasa'nın 19. maddesinde tanımlanan kişi hürriyeti ve güvenliği hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini kabul edilmiştir (İbrahim Uysal, B. No: 2014/1711, 23/7/2014, § 26; Günay Okan, § 13). Bu nedenle şikâyetin bir bütün olarak kişi hürriyeti ve güvenliği hakkı kapsamında incelenmesi gerekir.

17. Bununla birlikte Anayasa Mahkemesine başvuru konusu olaylarla ilgili delilleri sunmak suretiyle olaylar hakkındaki iddialarını kanıtlamak ve dayanılan Anayasa hükmünün kendisine göre ihlal edildiğine dair açıklamalarda bulunarak hukuki iddialarını ortaya koymak başvurucuya düşer. Başvurucunun kamu gücünün işlem, eylem ya da ihmali nedeniyle ihlal edildiğini ileri sürdüğü hak ve özgürlük ile dayanılan Anayasa hükümlerini, ihlal gerekçelerini, dayanılan delilleri ve ihlale neden olduğu ileri sürülen işlem veya kararların neler olduğunu başvuru dilekçesinde belirtmesi şarttır. Başvuru dilekçesinde kamu gücünün ihlale neden olduğu iddia edilen işlem, eylem ya da ihmaline dair olayların tarih sırasına göre özeti yapılmalı; bireysel başvuru kapsamındaki hak ve özgürlüklerden hangisinin hangi nedenle ihlal edildiği ve buna ilişkin gerekçeler ile deliller açıklanmalıdır (Veli Özdemir, B. No: 2013/276, 9/1/2014, §§ 19-20; Ünal Yiğit, B. No: 2013/1075, 30/6/2014, §§ 18-19).

18. Somut olayda başvurucu, ihlal iddiasına ilişkin delillerini sunma yönündeki yükümlülüğünü yerine getirmemiştir. Başvurucu, mahsup koşullarının değerlendirilmesini sağlayacak tutuklamanın dayanağı olan ceza yargılamasının konusuna, sonucuna ve kesinleşmesine ilişkin bilgi, tutuklama müzekkeresi vb. herhangi bir belge sunmamıştır. Bu nedenle söz konusu iddiaların temellendirilmemiş şikâyet kapsamında kabul edilmesi gerekmektedir.

19. Açıklanan gerekçelerle başvurunun açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

V. HÜKÜM

A. Başvurunun açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

B. 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 339. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca tahsil edilmesi mağduriyetine neden olacağından başvurucunun yargılama giderlerini ödemekten TAMAMEN MUAF TUTULMASINA 11/12/2019 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.