I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü tarafından ceza infaz kurumları ile paylaşılan, yayınların ceza infaz kurumlarına kabulüne dair kılavuzun bir suretinin verilmesi talebinin infaz hâkimliği tarafından reddedilmesi nedeniyle hakkaniyete uygun yargılanma hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Başvurucu, bireysel başvuru tarihi itibarıyla Sincan 2 No.lu F Tipi Yüksek Güvenlikli Ceza İnfaz Kurumunda (Ceza İnfaz Kurumu) hükümözlü olarak bulunmaktadır.

3. Başvurucu, Adalet Bakanlığı Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğüne başvurarak yayınların ceza infaz kurumlarına ilişkin kılavuzun bir suretinin kendisine verilmesini talep etmiştir. Başvurucunun talebi, istediği bilgilerin9/10/2003 tarihli ve 4982 sayılı Bilgi Edinme Hakkı Kanunu'nun 25. maddesi kapsamında kaldığı gerekçesiyle reddedilmiştir.

4. Başvurucu, Ankara Batı 1. İnfaz Hakimliğine (İnfaz Hâkimliği) başvurarak kılavuzun bir suretinin kendisine verilmemesinden şikâyet etmiş ve verilmesini talep etmiştir. İnfaz Hâkimliği başvurucunun şikâyetinin reddine karar vermiş; karar gerekçesinde 4982 sayılı Kanun'un 25. maddesi uyarınca kurum içi uygulamayı ilgilendiren kılavuzun bir örneğinin başvurucuya verilmesinin uygun olmayacağını, Ceza İnfaz Kurumunun uygulamasının yerinde olduğunu belirtmiştir.

5. Başvurucu, karara itiraz etmiştir. Ankara Batı 1.Ağır Ceza Mahkemesi itirazın reddine kesin olarak karar vermiştir.

6. Nihai karar, başvurucuya 15/2/2021 tarihinde tebliğ edilmiş; başvurucu 15/3/2021 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur. Komisyon, başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar vermiştir.

II. DEĞERLENDİRME

7. Ödeme gücünden yoksun olan başvurucunun adli yardım talebinin kabulüne karar verilmesi gerekir.

8. Başvurucu; Anayasa Mahkemesine yaptığı bir diğer bireysel başvuruda dosyaya delil olarak sunabilmek ve gereksiz yere yayın satın almamak için hem kendisinin hem de ziyarete gelecek yakınlarının kılavuzun esasını bilmeleri gerektiğini, bu nedenle şikâyetinin reddedilmesinin hatalı olduğunu belirterek hakkaniyete uygun yargılanma hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

9. Adalet Bakanlığı (Bakanlık) görüşünde, mevcut başvuruda başvurucunun adil yargılanma hakkının ihlal edilip edilmediği konusunda yapılacak incelemede Anayasa ve mevzuat hükümleri doğrultusunda somut olayın kendine özgü koşullarının gözönünde bulundurulması gerektiği bildirilmiştir. Başvurucu, Bakanlık görüşüne cevap dilekçesinde bireysel başvuru formunda öne sürdüğü iddiaları tekrarlamıştır.

10. Anayasa’nın 148. maddesinin dördüncü fıkrasında, kanun yolunda gözetilmesi gereken hususlara ilişkin şikâyetlerin bireysel başvuruda incelenemeyeceği belirtilmiştir. Bu kapsamda ilke olarak mahkemeler önünde dava konusu yapılmış maddi olay ve olguların kanıtlanması, delillerin değerlendirilmesi, hukuk kurallarının yorumlanması ve uygulanması ile uyuşmazlıkla ilgili varılan sonucun adil olup olmaması bireysel başvuru konusu olamaz ancak bireysel başvuru kapsamındaki hak ve özgürlüklere müdahale teşkil eden, bariz takdir hatası veya açık bir keyfîlik içeren tespit ve sonuçlar bu kapsamda değildir (Ahmet Sağlam [2. B.], B. No: 2013/3351, 18/9/2013, § 42).

11. Somut olaya konu kılavuz incelendiğinde ceza infaz kurumuna kabul edilecek yayınlara ilişkin ilke ve esasların belirlendiği görülmüştür. Başvurucu, somut olarak kabul edilmeyen bir yayından söz etmemektedir. Başvurucunun istediği yayının Ceza İnfaz Kurumuna kabul edilmediği takdirde hukuk düzeninde mevcut idari ve hukuki yollara başvurabileceği açıktır. Ankara Batı 2. İnfaz Hâkimliğinin başvurucunun bir başka şikâyetine ilişkin E.2020/2020, K.2020/2181 sayılı dosyasında da Bakanlık, kılavuzun bir örneğini dosyaya sunmuştur. Ayrıca başvurucu, bir başka bireysel başvuru dosyasında kılavuzu delil olarak sunmak istediğini ancak sunamadığını belirtmiştir. Ankara Batı 2. İnfaz Hâkimliğinin ilgili bireysel başvuruya konu E.2020/2020, K.2020/2181 sayılı dosyasında kılavuz mevcut olduğundan bireysel başvuru dosyasına ayrıca delil olarak sunulmasının başvurunun akıbetini değiştirmeyeceği de açıktır. Bu itibarla ihlal iddialarının kanun yolu şikâyeti niteliğinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

12. Açıklanan gerekçelerle başvurunun açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemez olduğuna karar verilmesi gerekir.

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurucunun adli yardım talebinin KABULÜNE,

B. Hakkaniyete uygun yargılanma hakkının ihlal edildiğine ilişkin iddianın açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle KABUL EDİLEMEZ OLDUĞUNA,

C. 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 339. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca tahsil edilmesi mağduriyetine neden olacağından adli yardım talebi kabul edilen başvurucunun yargılama giderlerini ödemekten TAMAMEN MUAF TUTULMASINA,

D. Kararın bir örneğinin Adalet Bakanlığına GÖNDERİLMESİNE 26/3/2025 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.