I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, temyiz talebinin süre aşımı yönünden reddedilmesi nedeniyle mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Başvurucu şirket, sınai mülkiyet hakları istisna uygulamasından yararlanma talebiyle ihtirazi kayıtla verdiği kurumlar vergisi beyannamesi uyarınca tahakkuk ettirilen verginin ihtirazi kayda ilişkin kısmının iptali ve istisna hükümleri uyarınca yapılması gereken Ar-Ge indiriminin gelecek yıla devri istemiyle dava açmıştır.

3. İstanbul 3. Vergi Mahkemesi (Mahkeme) 31/12/2019 tarihli kararıyla davanın kabulüne hükmetmiştir.

4. Karar hakkında istinaf isteminde bulunulması üzerine İstanbul Bölge İdare Mahkemesi4. Vergi Dava Dairesi (Bölge İdare Mahkemesi) 19/11/2020tarihli kararıyla istinaf başvurusunu kabul etmiş, idare mahkemesinin kararını kaldırarak davanın reddine karar vermiştir.

5. Başvurucunun temyiz talebi, Danıştay Dördüncü Dairesinin 18/3/2021 tarihli kararıyla süre aşımı nedeniyle reddedilmiştir. Karar gerekçesinde; temyize konu Bölge İdare Mahkemesi kararının 13/01/2021 tarihinde tebliğ edildiği, bu tarih esas alındığında temyiz süresinin son gününün 12/02/2021 tarihine rastladığı ancak otuz günlük süre geçirildikten sonra 15/02/2021 günü kayıtlara giren dilekçe ile temyiz kanun yolu başvurusunda bulunulduğu belirtilmiştir.

6. Başvurucu, nihai kararı 17/5/2021 tarihinde öğrenmiş; 11/6/2021 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur. Başvurunun kabul edilebilirlik ve esas incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar verilmiştir.

II. DEĞERLENDİRME

7. Başvurucu; Bölge İdare Mahkemesi kararının vekil M.K.ya 13/1/2021 tarihinde elektronik ortamda tebliğ edildiğini ancak adı geçen vekilin vekâletname süresinin 31/1/2020 tarihinde dolduğunu belirtmiştir. Diğer yandan başvurucunun 10/12/2020 tarihinde, 31/12/2021 tarihine kadar geçerli olacak yeni bir vekil tayin ettiğini belirterek, vekâletname süresi dolan vekile yapılan tebligat esas alınarak temyiz isteminin süre yönünden reddedilmesi nedeniyle mahkemeye erişim hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

8. 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 51. maddesi ile Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü'nün (İçtüzük) 83. maddesine göre başvurucunun istismar edici, yanıltıcı ve benzeri nitelikteki davranışlarıyla bireysel başvuru hakkını açıkça kötüye kullandığının tespit edilmesi hâlinde başvuru reddedilir ve yargılama giderleri dışında ilgilinin 2.000 Türk lirasından fazla olmamak üzere disiplin para cezasıyla cezalandırılmasına karar verilir.

9. Anılan düzenlemelerde genel olarak bir hakkın öngörüldüğü amaç dışında ve başkalarını zarara sokacak şekilde kullanılmasının hukuk düzenince himaye edilmeyeceğini ifade eden hakkın kötüye kullanılmasının bireysel başvuru alanında özel olarak ele alındığı açıkça görülmektedir. Bu bağlamda bireysel başvuru usulünün amacına açıkça aykırı olan ve Anayasa Mahkemesinin başvuruyu gereği gibi değerlendirmesini engelleyen davranışların başvuru hakkının kötüye kullanılması olarak değerlendirilmesi mümkündür (S.Ö., B. No: 2013/7087, 18/9/2014, § 28; Mehmet Güven Ulusoy [GK], B. No: 2013/1013, 2/7/2015, § 31).

10. Bu kapsamda özellikle Anayasa Mahkemesini yanıltmak amacıyla gerçek olmayan maddi vakıalara dayanılması veya bu nitelikte bilgi ve belge sunulması, başvurunun değerlendirilmesi noktasında esaslı olan bir unsur hakkında bilgi verilmemesi, başvurunun değerlendirilmesi sürecinde vuku bulan ve söz konusu değerlendirmeyi etkileyecek nitelikte yeni ve önemli gelişmeler hakkında Anayasa Mahkemesinin bilgilendirilmemesi suretiyle başvuru hakkında doğru bir kanaat oluşturulmasının engellenmesi durumunda başvuru hakkının kötüye kullanıldığı kabul edilebilecektir (S.Ö., § 29; Mehmet Güven Ulusoy, § 32; Osman Sandıkçı, B. No: 2013/6297, 10/3/2016; Selman Kapan ve diğerleri, B. No: 2013/7302, 20/4/2016).

11. 19/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 11. maddesinde yer alan kural uyarınca vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligat vekile yapılır ve tebliğ edilen evrakın içeriğine göre bir kanun yoluna başvurulması söz konusu ise kanunda öngörülen süreler bu tarih itibarıyla işlemeye başlar (Yasin Yaman, B. No: 2012/1075, 12/2/2013, § 24).

12. Somut olayda başvurucu tarafından, Bölge İdare Mahkemesi kararınınvekâletname süresi dolan avukat M.K.ya tebliğ edildiği ve bu tarih esas alınarak temyiz başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle reddedildiği iddia edilmiştir. Ancak Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) işlem kütüğünde yapılan incelemede;Gaziosmanpaşa 11. Noterliğinde 24/12/2020 tarihinde düzenlenen 32457 No.lu vekâletname ile avukat M.K.ya 31/12/2021 tarihine kadar geçerli dava takip yetkisini içeren vekâletname verildiği anlaşılmıştır. Anılan vekâletnamenin Bölge İdare Mahkemesi kararının M.K.ya tebliğ edildiği tarihi (13/01/2021) kapsadığı açıktır. Söz konusu vekâletnamenin başvurucu adına kararları temyiz etmek ve istinaf başvurusu yapmak da dâhil olmak üzere davayı takip hak ve yetkisini içerdiği, vekilin başvurucu tarafından azledildiğine dair bir azilnamenin de dosyaya sunulmadığı görülmüştür. Bu durumda, uyuşmazlık konusu Bölge İdare Mahkemesi kararının tebliği tarihinde başvurucu ile vekili arasındaki vekâlet ilişkisinin hâlen devam ettiği, dolayısıyla avukat M.K.nin başvurucu adına usule ilişkin işlemler yapma yetkisine sahip olduğu anlaşılmıştır.

13. Buna karşılık başvurucu, İçtüzük'ün 59. maddesinin (5) numaralı fıkrasında belirtilen yükümlülüklerine açıkça aykırı bir şekilde yukarıda belirtilen vekâletnameye ilişkinherhangi bir bildirimde bulunmamıştır.

14. Bu itibarla başvurucunun, başvurunun değerlendirilmesi noktasında esaslı olan unsurlar hakkında Anayasa Mahkemesini bilgilendirmemek suretiyle başvuru hakkında doğru bir kanaat oluşturulmasını engellediği sonucuna varılmıştır.

15. Açıklanan gerekçelerle başvurunun başvuru hakkının kötüye kullanılması nedeniyle reddine karar verilmesi gerekir.

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun, başvuru hakkının kötüye kullanılması nedeniyle REDDİNE,

B. 30/3/2011 tarihli ve 6216 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun'un 51. maddesi uyarınca başvurucu Şirketin 2.000 TL disiplin para cezası ile CEZALANDIRILMASINA,

C. Yargılama giderlerinin başvurucu üzerinde BIRAKILMASINA 5/2/2025 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.