I. BAŞVURUNUN ÖZETİ

1. Başvuru, satın aldığı süreli yayının ceza infaz kurumunda tutuklu olarak bulunan başvurucuya teslim edilmemesi nedeniyle ifade özgürlüğünün ihlal edildiği iddiasına ilişkindir.

2. Başvurucu, olayların yaşandığı dönemde Diyarbakır 1 No.lu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda (Ceza İnfaz Kurumu) silahlı terör örgütüne üye olma suçundan tutuklu olarak bulunmaktadır.

3. Başvurucu, kurum idaresi aracılığıyla ücretini ödeyerek Yeni Yaşam isimli gazetenin 20/1/2019 tarihli nüshasını almak istemiştir. Ceza İnfaz Kurumu Eğitim Kurulu Başkanlığı (Eğitim Kurulu) söz konusu süreli yayının Ceza İnfaz Kurumuna kabul edilmesi için yapmış olduğu inceleme neticesinde gazetenin alınmamasına karar vermiştir.

4. Başvurucu, Eğitim Kurulu kararına karşı 29/1/2019 tarihli dilekçesiyle Diyarbakır İnfaz Hâkimliğine (İnfaz Hâkimliği) şikâyette bulunmuştur.

5. İnfaz Hâkimliği, başvurucunun yapmış olduğu şikâyetin reddine karar vermiştir.

6. Başvurucu, İnfaz Hâkimliğinin kararına karşı itiraz kanun yoluna başvurmuştur. İtirazı inceleyen Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesi (Ağır Ceza Mahkemesi), İnfaz Hâkimliğinin kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığını belirterek 29/4/2019 tarihinde itirazın reddine karar vermiştir.

7. Başvurucu, nihai kararı 22/4/2022 tarihinde öğrendikten sonra 20/5/2022 tarihinde bireysel başvuruda bulunmuştur.

8. Komisyon, adli yardım talebinin kabulüne ve başvurunun kabul edilebilirlik incelemesinin Bölüm tarafından yapılmasına karar vermiştir.

II. DEĞERLENDİRME

9. Başvurucu; hakkında herhangi bir yasaklama ve toplatma kararı olmayan Yeni Yaşam gazetesinin kendisine verilmediği gerekçesiyle ifade özgürlüğünün ihlal edildiğini, ayrıca Ağır Ceza Mahkemesine yapmış olduğu itiraz başvurusuna karşı verilen kararın kendisine üç yıl sonra tebliğ edildiğini, bu nedenle hukuki olarak hakkını aramak için engellendiğini belirterek adil yargılanma hakkı ve etkili başvuru hakkının ihlal edildiğini ileri sürmüştür.

10. Adalet Bakanlığı (Bakanlık) görüşünde; öncelikle başvuruda kabul edilebilirlik şartlarının karşılanıp karşılanmadığının incelenmesi gerektiği, kabul edilebilirlik şartlarının karşılandığının değerlendirilmesi hâlinde Anayasa Mahkemesince daha önce verilen kararlarda da belirtildiği üzere başvurucunun şikâyetinin esası bakımından yapılacak incelemede Anayasa ve mevzuat hükümleri doğrultusunda somut olayın kendine özgü koşullarının gözönüne alınması gerektiği ifade edilmiştir. Başvurucu, Bakanlık görüşüne karşı beyanda bulunmamıştır.

11. Anayasa Mahkemesi daha önce vermiş olduğu birçok kararda, hükümlü ve tutuklulara kargo yoluyla gelen ya da ziyaretçileri aracılığıyla getirilen veya hükümlü ve tutukluların kendi satın aldıkları süreli ya da süresiz yayınların ceza infaz kurumlarına kabul edilmemesini ifade özgürlüğü kapsamında değerlendirmiştir (ilgili kararlar için bkz. İbrahim Kaptan (2) [2. B.], B. No: 2017/30723, 12/9/2018, § 23; Recep Bekik ve diğerleri [GK], B. No: 2016/12936, 27/3/2019, § 24; Ahmet Sil ve Taner Yay [2. B.], B. No: 2017/35227, 30/9/2020, § 31; Barış Kılıç [1. B.], B. No: 2020/14777, 17/9/2024, § 11; Yavuz Şen ve diğerleri [2. B.], B. No: 2017/20009, 12/1/2022, § 27). Başvurucunun şikâyetleri bir bütün olarak değerlendirildiğinde, başvuru ifade özgürlüğü kapsamında incelenmiştir.

12. Başvuru konusu olayda ileri sürülen iddiaya ilişkin daha önce bireysel başvuruda bulunulduğu ve başvurucunun anılan şikâyetiyle ilgili olarak 2022/53797 sayılı bireysel başvuru dosyası üzerinden İkinci Bölüm Birinci Komisyon tarafından yapılan inceleme sonunda 26/4/2023 tarihinde açıkça dayanaktan yoksun olması nedeniyle kabul edilemezlik kararı verildiği tespit edilmiştir. Buna göre başvurunun mükerrer başvuru niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır.

13. Açıklanan gerekçelerle başvurunun mükerrer başvuru niteliğinde olması nedeniyle reddine karar verilmesi gerekir.

III. HÜKÜM

Açıklanan gerekçelerle;

A. Başvurunun mükerrer başvuru olması nedeniyle REDDİNE,

B. 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 339. maddesinin (2) numaralı fıkrası uyarınca tahsil edilmesi mağduriyetine neden olacağından adli yardım talebi kabul edilen başvurucunun yargılama giderlerini ödemekten TAMAMEN MUAF TUTULMASINA 29/7/2025 tarihinde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.